ปาปวคฺควณฺณนา

จูเฬกสาฏกวตฺถุ. [95]
"อภิตฺถเรถ กลฺยาเณติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เชตวเน
วิหรนฺโต จูเฬกสาฏกพฺราหฺมณํ อารพฺภ กเถสิ.
วิปสฺสิทสพลสฺส กาลสฺมึ หิ มหาเอกสาฏกพฺราหฺมโณ นาม
อโหสิ. อยมฺปน เอตรหิ สาวตฺถิยํ จูเฬกสาฏโก นาม. ตสฺส หิ
เอโก นิวาสนสาฏโก อโหสิ, พฺราหฺมณิยาปิ เอโก; อุภินฺนํปิ
เอกเมว ปารุปนํ. พหิคมนกาเล พฺราหฺมโณ วา พฺราหฺมณี วา
ตํ ปารุปติ. อเถกทิวสํ วิหาเร ธมฺมสฺสวเน โฆสิเต พฺราหฺมโณ
อาห "โภติ ธมฺมสฺสวนํ โฆสิตํ; กึ ทิวา ธมฺมสฺสวนํ¹ คมิสฺสสิ,
อุทาหุ รตฺตึ ? ปารุปนสฺส หิ อภาเวน น สกฺกา อมฺเหหิ เอกโต
คนฺตุนฺติ. พฺราหฺมณี " สามิ อหํ ทิวา คมิสฺสามีติ สาฏกํ ปารุปิตฺวา
อคมาสิ. พฺราหฺมโณ ทิวสภาคํ เคเห วีตินาเมตฺวา รตฺตึ คนฺตฺวา
สตฺถุ ปุรโต นิสินฺโน ธมฺมํ อสฺโสสิ. อถสฺส สรีรํ ผรมานา
ปญฺจวณฺณา ปีติ อุปฺปชฺชิ. โส สตฺถารํ ปูชิตุกาโม² หุตฺวา " สเจ
อิมํ สาฏกํ ทสฺสามิ, เนว พฺราหฺมณิยา, น มยฺหํ ปารุปนํ ภวิสฺสตีติ
จินฺเตสิ. อถสฺส มจฺเฉรจิตฺตานํ สหสฺสํ อุปฺปชฺชิ, ปุเนกํ สทฺธาจิตฺตํ
อุปฺปชฺชิ; ตมฺปิ อภิภวนฺตํ ปุน มจฺเฉรสหสฺสํ อุปฺปชฺชิ. อิติสฺส
1. สี. ธมฺมสฺสวนาย. 2. ปูเชตุกาโมติปิ.