ชเนตีติ อุปฺปาเทนฺติ, ปุถุตฺเต หิ อิทํ เอกวจนํฯ เกจิ ปน ‘‘ชเนนฺตี’’ติ ปฐนฺติฯ ภิยฺโยติ อุปรูปริฯ อุสภสฺสาติ อตฺตานเมว ปรํ วิย วทติฯ กลฺยตนฺติ กลฺยภาวํ จิตฺตสฺส กมฺมญฺญตํ ภาวนาโยคฺยตํฯ สฺวายมตฺโถ เหฏฺฐา วุตฺโตเยวฯ เอวํ เถโร อิมํ คาถํ วทนฺโตเยว วิปสฺสนํ อุสฺสุกฺกาเปตฺวา อรหตฺตํ ปาปุณิฯ เตน วุตฺตํ อปทาเน (อป. เถร 1.16.25-29) –

‘‘เทวปุตฺโต อหํ สนฺโต, ปูชยิํ สิขินายกํ;

มนฺทารเวน ปุปฺเผน, พุทฺธสฺส อภิโรปยิํฯ

‘‘สตฺตาหํ ฉทนํ อาสิ, ทิพฺพํ มาลํ ตถาคเต;

สพฺเพ ชนา สมาคนฺตฺวา, นมสฺสิํสุ ตถาคตํฯ

‘‘เอกติํเส อิโต กปฺเป, ยํ ปุปฺผมภิปูชยิํ;

ทุคฺคติํ นาภิชานามิ, พุทฺธปูชายิทํ ผลํฯ

‘‘อิโต จ ทสเม กปฺเป, ราชาโหสิํ ชุตินฺธโร;

สตฺตรตนสมฺปนฺโน, จกฺกวตฺตี มหพฺพโลฯ

‘‘กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ…เป.… กตํ พุทฺธสฺส สาสน’’นฺติฯ

อยเมว จ เถรสฺส อญฺญาพฺยากรณคาถา อโหสีติฯ

อุสภตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

เอกาทสมวคฺควณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

12. ทฺวาทสมวคฺโค