‘‘อภิกฺกนฺเตน วณฺเณน…เป.… สพฺพทิสา ปภาสตี’’ติฯ

[281]

‘‘สา เทวตา อตฺตมนา…เป.… ยสฺส กมฺมสฺสิทํ ผลํ’’ฯ

[282]

‘‘อหํ มนุสฺเสสุ มนุสฺสภูตา…เป.…

วณฺโณ จ เม สพฺพทิสา ปภาสตี’’ติฯ

ทุติยภิกฺขาทายิกาวิมานวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

อิติ ปรมตฺถทีปนิยา ขุทฺทก-อฏฺฐกถาย วิมานวตฺถุสฺมิํ

เอกาทสวตฺถุปฏิมณฺฑิตสฺส ทุติยสฺส จิตฺตลตาวคฺคสฺส

อตฺถวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

3. ปาริจฺฉตฺตกวคฺโค

1. อุฬารวิมานวณฺณนา

ปาริจฺฉตฺตกวคฺเค อุฬาโร เต ยโส วณฺโณติ อุฬารวิมานํฯ ตสฺส กา อุปฺปตฺติ? ภควา ราชคเห วิหรติ เวฬุวเน กลนฺทกนิวาเปฯ เตน สมเยน ราชคเห อายสฺมโต มหาโมคฺคลฺลานสฺส อุปฏฺฐากกุเล เอกา ทาริกา ทานชฺฌาสยา ทานสํวิภาครตา อโหสิฯ สา ยํ ตสฺมิํ เคเห ปุเรภตฺตํ ขาทนียโภชนียํ อุปฺปชฺชติ, ตตฺถ อตฺตนา ลทฺธปฏิวีสโต อุปฑฺฒํ เทติ, อุปฑฺฒํ อตฺตนา ปริภุญฺชติ, อทตฺวา ปน น ภุญฺชติ, ทกฺขิเณยฺเย อปสฺสนฺตีปิ ฐเปตฺวา ทิฏฺฐกาเล เทติ, ยาจกานมฺปิ เทติเยวฯ อถสฺสา มาตา ‘‘มม ธีตา ทานชฺฌาสยา ทานสํวิภาครตา’’ติ หฏฺฐตุฏฺฐา ตสฺสา ทิคุณํ ภาคํ เทติฯ เทนฺตี จ เอกสฺมิํ ภาเค ตาย สํวิภาเค กเต ปุน อปรํ เทติ, สา ตโตปิ สํวิภาคํ กโรติเยวฯ

เอวํ คจฺฉนฺเต กาเล ตํ วยปฺปตฺตํ มาตาปิตโร ตสฺมิํเยว นคเร อญฺญตรสฺมิํ กุเล กุมารสฺส อทํสุฯ ตํ ปน กุลํ มิจฺฉาทิฏฺฐิกํ โหติ อสฺสทฺธํ อปฺปสนฺนํ ฯ