เมนู

พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลมปัจจนียะ [ติกปัฏฐาน] 11.เสกขติกะ 1.ปฏิจจวาร
สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิและจุติและที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงนิพพานอาศัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิ จุติ และนิพพานเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (3)
สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิและจุติอาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุให้ถึง
ปฏิสนธิและจุติและที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิ จุติ และนิพพานเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงนิพพานอาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิ
และจุติและที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิ จุติ และนิพพานเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิและจุติและที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงนิพพานอาศัย
สภาวธรรมที่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิและจุติและที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิ จุติ และ
นิพพานเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (3)
สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิและจุติอาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุให้ถึง
นิพพานและที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิ จุติ และนิพพานเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงนิพพานอาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุให้ถึงนิพพาน
และที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิ จุติ และนิพพานเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิและจุติและที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงนิพพานอาศัย
สภาวธรรมที่เป็นเหตุให้ถึงนิพพานและที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิ จุติ และนิพพาน
เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (3) (ย่อ)

เหตุปัจจัย มี 19 วาระ
อารัมมณปัจจัย มี 9 วาระ ฯลฯ
วิปากปัจจัย มี 3 วาระ ฯลฯ
อวิคตปัจจัย มี 19 วาระ

(ทุกปัจจัยพึงขยายให้พิสดาร)

11. เสกขติกะ 1. ปฏิจจวาร
1. ปัจจยานุโลม - เหตุปัจจัย
[39] สภาวธรรมที่ไม่เป็นของเสขบุคคลอาศัยสภาวธรรมที่เป็นของเสขบุคคล
เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 45 หน้า :240 }


พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลมปัจจนียะ [ติกปัฏฐาน] 11.เสกขติกะ 1.ปฏิจจวาร
สภาวธรรมที่ไม่เป็นของอเสขบุคคลอาศัยสภาวธรรมที่เป็นของเสขบุคคลเกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่มิใช่ไม่เป็นของเสขบุคคลและอเสขบุคคลอาศัยสภาวธรรมที่เป็น
ของเสขบุคคลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นของอเสขบุคคลและที่มิใช่ไม่เป็นของเสขบุคคลอเสขบุคคล
อาศัยสภาวธรรมที่เป็นของเสขบุคคลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นของเสขบุคคลและที่ไม่เป็นของอเสขบุคคลอาศัยสภาวธรรม
ที่เป็นของเสขบุคคลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (5)
สภาวธรรมที่ไม่เป็นของอเสขบุคคลอาศัยสภาวธรรมที่เป็นของอเสขบุคคลเกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นของเสขบุคคลอาศัยสภาวธรรมที่เป็นของอเสขบุคคลเกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่มิใช่ไม่เป็นของเสขบุคคลและอเสขบุคคลอาศัยสภาวธรรมที่เป็นของ
อเสขบุคคลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นของเสขบุคคลและที่มิใช่ไม่เป็นของเสขบุคคลอเสขบุคคล
อาศัยสภาวธรรมที่เป็นของอเสขบุคคลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นของเสขบุคคลและที่ไม่เป็นของอเสขบุคคลอาศัยสภาวธรรม
ที่เป็นของอเสขบุคคลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (5)
สภาวธรรมที่ไม่เป็นของเสขบุคคลอาศัยสภาวธรรมที่ไม่เป็นของเสขบุคคลและ
อเสขบุคคลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นของอเสขบุคคลอาศัยสภาวธรรมที่ไม่เป็นของเสขบุคคลและ
อเสขบุคคลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นของเสขบุคคลและอเสขบุคคลอาศัยสภาวธรรมที่ไม่เป็น
ของเสขบุคคลและอเสขบุคคลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (3)
สภาวธรรมที่ไม่เป็นของเสขบุคคลอาศัยสภาวธรรมที่เป็นของเสขบุคคลและที่ไม่
เป็นของเสขบุคคลอเสขบุคคลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย


{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 45 หน้า :241 }