พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลมปัจจนียะ [ติกปัฏฐาน] 3.วิปากติกะ 7.ปัญหาวาร
3. วิปากติกะ 7. ปัญหาวาร
ปัจจยจตุกกนัย - เหตุปัจจัยและอารัมมณปัจจัย
[23] สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่เป็นวิบากโดย
เหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้เกิดวิบากโดย
เหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่มิใช่ไม่เป็นวิบากและไม่เป็น
เหตุให้เกิดวิบากโดยเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้เกิดวิบากทั้งไม่
เป็นวิบากและไม่เป็นเหตุให้เกิดวิบากโดยเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่เป็นวิบากและไม่เป็นเหตุ
ให้เกิดวิบากโดยเหตุปัจจัย (5)
[24] สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่เป็นวิบากโดย
อารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้เกิดวิบากโดย
อารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่มิใช่ไม่เป็นวิบากและไม่เป็นเหตุ
ให้เกิดวิบากโดยอารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่เป็นวิบากและที่มิใช่ไม่เป็น
วิบากไม่เป็นเหตุให้เกิดวิบากโดยอารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้เกิดวิบากและที่
มิใช่ไม่เป็นวิบากไม่เป็นเหตุให้เกิดวิบากโดยอารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่เป็นวิบากและที่ไม่เป็นเหตุ
ให้เกิดวิบากโดยอารัมมณปัจจัย (6)
