เมนู

พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลมปัจจนียะ [ติกปัฏฐาน] 3.วิปากติกะ 1.ปฏิจจวาร
[21] สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้เกิดวิบากอาศัยสภาวธรรมที่เป็นวิบากเกิดขึ้น
เพราะอารัมมณปัจจัย มี 3 วาระ
สภาวธรรมที่ไม่เป็นวิบากอาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุให้เกิดวิบากเกิดขึ้นเพราะ
อารัมมณปัจจัย มี 3 วาระ
สภาวธรรมที่มิใช่ไม่เป็นวิบากและไม่เป็นเหตุให้เกิดวิบากอาศัยสภาวธรรมที่ไม่เป็น
วิบากและไม่เป็นเหตุให้เกิดวิบากเกิดขึ้นเพราะอารัมมณปัจจัย (มี 5 วาระ)
สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้เกิดวิบากอาศัยสภาวธรรมที่เป็นวิบากและที่ไม่เป็น
วิบากไม่เป็นเหตุให้เกิดวิบากเกิดขึ้นเพราะอารัมมณปัจจัย มี 3 วาระ (ย่อ)

[22] เหตุปัจจัย มี 23 วาระ
อารัมมณปัจจัย มี 14 วาระ
อธิปติปัจจัย มี 19 วาระ ฯลฯ
ปุเรชาตปัจจัย มี 9 วาระ
อาเสวนปัจจัย มี 9 วาระ ฯลฯ
วิปากปัจจัย มี 5 วาระ ฯลฯ
อวิคตปัจจัย มี 23 วาระ (ย่อ)
นเหตุปัจจัย มี 18 วาระ
นอารัมมณปัจจัย มี 15 วาระ
นอธิปติปัจจัย มี 23 วาระ ฯลฯ
นกัมมปัจจัย มี 6 วาระ
นวิปากปัจจัย มี 11 วาระ
นอาหารปัจจัย มี 3 วาระ
นอินทรียปัจจัย มี 3 วาระ
นฌานปัจจัย มี 6 วาระ
นมัคคปัจจัย มี 15 วาระ ฯลฯ
นวิปปยุตตปัจจัย มี 9 วาระ ฯลฯ
โนวิคตปัจจัย มี 15 วาระ

(พึงขยายสหชาตวาร ปัจจยวาร นิสสยวาร สังสัฏฐวาร และสัมปยุตตวาร
ให้พิสดาร)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 45 หน้า :223 }


พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลมปัจจนียะ [ติกปัฏฐาน] 3.วิปากติกะ 7.ปัญหาวาร
3. วิปากติกะ 7. ปัญหาวาร
ปัจจยจตุกกนัย - เหตุปัจจัยและอารัมมณปัจจัย
[23] สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่เป็นวิบากโดย
เหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้เกิดวิบากโดย
เหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่มิใช่ไม่เป็นวิบากและไม่เป็น
เหตุให้เกิดวิบากโดยเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้เกิดวิบากทั้งไม่
เป็นวิบากและไม่เป็นเหตุให้เกิดวิบากโดยเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่เป็นวิบากและไม่เป็นเหตุ
ให้เกิดวิบากโดยเหตุปัจจัย (5)
[24] สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่เป็นวิบากโดย
อารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้เกิดวิบากโดย
อารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่มิใช่ไม่เป็นวิบากและไม่เป็นเหตุ
ให้เกิดวิบากโดยอารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่เป็นวิบากและที่มิใช่ไม่เป็น
วิบากไม่เป็นเหตุให้เกิดวิบากโดยอารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้เกิดวิบากและที่
มิใช่ไม่เป็นวิบากไม่เป็นเหตุให้เกิดวิบากโดยอารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นวิบากเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่เป็นวิบากและที่ไม่เป็นเหตุ
ให้เกิดวิบากโดยอารัมมณปัจจัย (6)


{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 45 หน้า :224 }