เมนู

พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ทุกทุกปัฏฐาน] 1. เหตุทุกะ 82. ปิฏฐิทุกะ
สภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งไม่ต้องประหาณด้วยโสดาปัตติมรรคอาศัยสภาวธรรม
ที่เป็นเหตุซึ่งไม่ต้องประหาณด้วยโสดาปัตติมรรคเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (ทุกปัจจัย
มีปัจจัยละ 9 วาระ ไม่มีวิบาก)
[61] สภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งต้องประหาณด้วยมรรคเบื้องบน 3 อาศัย
สภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งต้องประหาณด้วยมรรคเบื้องบน 3 เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
(ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 9 วาระ ไม่มีวิบาก)
สภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งไม่ต้องประหาณด้วยมรรคเบื้องบน 3 อาศัยสภาว-
ธรรมที่เป็นเหตุซึ่งไม่ต้องประหาณด้วยมรรคเบื้องบน 3 เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
(ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 9 วาระ ไม่มีวิบาก)
[62] สภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งมีเหตุอันต้องประหาณด้วยโสดาปัตติมรรค
อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งมีเหตุอันต้องประหาณด้วยโสดาปัตติมรรคเกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย (ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 9 วาระ)
สภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งมีเหตุอันไม่ต้องประหาณด้วยโสดาปัตติมรรคอาศัย
สภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งมีเหตุอันไม่ต้องประหาณด้วยโสดาปัตติมรรคเกิดขึ้นเพราะ
เหตุปัจจัย (ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 9 วาระ)
[63] สภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งมีเหตุอันต้องประหาณด้วยมรรคเบื้องบน 3
อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งมีเหตุอันต้องประหาณด้วยมรรคเบื้องบน 3 เกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย (ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 9 วาระ)
สภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งมีเหตุอันไม่ต้องประหาณด้วยมรรคเบื้องบน 3
อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งมีเหตุอันไม่ต้องประหาณด้วยมรรคเบื้องบน 3 เกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย (ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 9 วาระ)
[64] สภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งมีวิตกอาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งมีวิตก
เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 9 วาระ)
สภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งไม่มีวิตกอาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งไม่มีวิตกเกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย (ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 9 วาระ)


{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 44 หน้า :825 }


พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ทุกทุกปัฏฐาน] 1. เหตุทุกะ 82. ปิฏฐิทุกะ
[65] สภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งมีวิจารอาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งมีวิจาร
เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 9 วาระ)
สภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งไม่มีวิจารอาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งไม่มีวิจารเกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย (ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 9 วาระ)
[66] ... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งมีปีติ ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งไม่มีปีติ ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งสหรคตด้วยปีติ ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งไม่สหรคตด้วยปีติ ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งสหรคตด้วยสุข ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งไม่สหรคตด้วยสุข ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งสหรคตด้วยอุเบกขา ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งไม่สหรคตด้วยอุเบกขา ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งเป็นกามาวจร ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งไม่เป็นกามาวจร ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งเป็นรูปาวจร ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งไม่เป็นรูปาวจร ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งเป็นอรูปาวจร ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งไม่เป็นอรูปาวจร ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งนับเนื่องในวัฏฏทุกข์ ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งไม่นับเนื่องในวัฏฏทุกข์ ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งเป็นเหตุนำออกจากวัฏฏทุกข์ ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งไม่เป็นเหตุนำออกจากวัฏฏทุกข์ ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งให้ผลแน่นอน ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งให้ผลไม่แน่นอน ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งมีธรรมอื่นยิ่งกว่า ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งไม่มีธรรมอื่นยิ่งกว่า ....
... อาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุซึ่งเป็นเหตุให้สัตว์ร้องไห้ ....

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 44 หน้า :826 }