พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกติกปัฏฐาน] 14. หีนติกะ 1. กุสลติกะ
สภาวธรรมที่มีอัปปมาณะเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นกุศลอาศัยสภาวธรรมที่มีอัปปมาณะ
เป็นอารมณ์ซึ่งเป็นกุศลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
(ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 3 วาระ ทุกปัจจัยพึงขยายให้พิสดาร)
[113] สภาวธรรมที่มีปริตตะเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอกุศลอาศัยสภาวธรรมที่มี
ปริตตะเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอกุศลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่มีมหัคคตะเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอกุศลอาศัยสภาวธรรมที่มีมหัคคตะ
เป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอกุศลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
(ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 2 วาระ ทุกปัจจัยพึงขยายให้พิสดาร)
[114] สภาวธรรมที่มีปริตตะเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอัพยากฤตอาศัยสภาวธรรม
ที่มีปริตตะเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอัพยากฤตเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่มีมหัคคตะเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอัพยากฤตอาศัยสภาวธรรมที่มี
มหัคคตะเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอัพยากฤตเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่มีอัปปมาณะเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอัพยากฤตอาศัยสภาวธรรมที่มี
อัปปมาณะเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอัพยากฤตเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
(ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 3 วาระ ทุกปัจจัยพึงขยายให้พิสดาร)
14. หีนติกะ 1. กุสลติกะ
1. ปฏิจจวาร - เหตุปัจจัย
[115] สภาวธรรมชั้นกลางซึ่งเป็นกุศลอาศัยสภาวธรรมชั้นกลางซึ่งเป็นกุศล
เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมชั้นประณีตซึ่งเป็นกุศลอาศัยสภาวธรรมชั้นประณีตซึ่งเป็นกุศลเกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย (1)
(ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 2 วาระ ทุกปัจจัยพึงขยายให้พิสดาร)
พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกติกปัฏฐาน] 15. มิจฉัตตติกะ 1. กุสลติกะ
[116] สภาวธรรมชั้นต่ำซึ่งเป็นอกุศลอาศัยสภาวธรรมชั้นต่ำซึ่งเป็นอกุศล
เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 1 วาระ)
[117] สภาวธรรมชั้นกลางซึ่งเป็นอัพยากฤตอาศัยสภาวธรรมชั้นกลางซึ่งเป็น
อัพยากฤตเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมชั้นประณีตซึ่งเป็นอัพยากฤตอาศัยสภาวธรรมชั้นประณีตซึ่งเป็น
อัพยากฤตเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย มี 3 วาระ
สภาวธรรมชั้นกลางซึ่งเป็นอัพยากฤตอาศัยสภาวธรรมชั้นกลางและชั้นประณีต
ซึ่งเป็นอัพยากฤตเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1) (ย่อ)
เหตุปัจจัย มี 5 วาระ
อารัมมณปัจจัย มี 2 วาระ ฯลฯ
อาเสวนปัจจัย มี 1 วาระ ฯลฯ
อวิคตปัจจัย มี 5 วาระ
(ทุกปัจจัยพึงขยายให้พิสดาร)
15. มิจฉัตตติกะ 1. กุสลติกะ
1. ปฏิจจวาร - เหตุปัจจัย
[118] สภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นกุศลอาศัย
สภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นกุศลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นกุศลอาศัยสภาวธรรมที่ไม่
แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นกุศลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
(ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 2 วาระ ทุกปัจจัยพึงขยายให้พิสดาร)
[119] สภาวธรรมที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นอกุศลอาศัย
สภาวธรรมที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นอกุศลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
