พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกติกปัฏฐาน] 11. เสกขติกะ 1. กุสลติกะ
[107] สภาวธรรมที่มีเหตุอันไม่ต้องประหาณด้วยโสดาปัตติมรรคและมรรค
เบื้องบน 3 ซึ่งเป็นอัพยากฤตอาศัยสภาวธรรมที่มีเหตุอันไม่ต้องประหาณด้วย
โสดาปัตติมรรคและมรรคเบื้องบน 3 ซึ่งเป็นอัพยากฤตเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
(ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 1 วาระ)
10. อาจยคามิติกะ 1. กุสลติกะ
1. ปฏิจจวาร - เหตุปัจจัย
[108] สภาวธรรมที่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิและจุติซึ่งเป็นกุศลอาศัยสภาวธรรม
ที่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิและจุติซึ่งเป็นกุศลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่เป็นเหตุให้ถึงนิพพานซึ่งเป็นกุศลอาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุให้
ถึงนิพพานซึ่งเป็นกุศลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
(ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 2 วาระ ทุกปัจจัยพึงขยายให้พิสดาร)
สภาวธรรมที่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิและจุติซึ่งเป็นอกุศลอาศัยสภาวธรรมที่
เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิและจุติซึ่งเป็นอกุศลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (ทุกปัจจัยมี
ปัจจัยละ 1 วาระ)
สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิ จุติ และนิพพานซึ่งเป็นอัพยากฤตอาศัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิ จุติ และนิพพานซึ่งเป็นอัพยากฤตเกิดขึ้นเพราะ
เหตุปัจจัย (ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 1 วาระ)
11. เสกขติกะ 1. กุสลติกะ
1. ปฏิจจวาร - เหตุปัจจัย
[109] สภาวธรรมที่เป็นของเสขบุคคลซึ่งเป็นกุศลอาศัยสภาวธรรมที่เป็น
ของเสขบุคคลซึ่งเป็นกุศลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
