พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกทุกปัฏฐาน] 1. กุสลติกะ 18. อาสวอาสวสัมปยุตตทุกะ
[26] สภาวธรรมที่เป็นกุศลซึ่งวิปปยุตจากอาสวะแต่เป็นอารมณ์ของอาสวะ
อาศัยสภาวธรรมที่เป็นกุศลซึ่งวิปปยุตจากอาสวะแต่เป็นอารมณ์ของอาสวะเกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย มี 3 วาระ
สภาวธรรมที่เป็นอัพยากฤตซึ่งวิปปยุตจากอาสวะแต่เป็นอารมณ์ของอาสวะ
อาศัยสภาวธรรมที่เป็นอกุศลซึ่งวิปปยุตจากอาสวะแต่เป็นอารมณ์ของอาสวะเกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่เป็นอัพยากฤตซึ่งวิปปยุตจากอาสวะแต่เป็นอารมณ์ของอาสวะ
อาศัยสภาวธรรมที่เป็นอัพยากฤตซึ่งวิปปยุตจากอาสวะแต่เป็นอารมณ์ของอาสวะ
เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่เป็นอัพยากฤตซึ่งวิปปยุตจากอาสวะแต่เป็นอารมณ์ของอาสวะ
อาศัยสภาวธรรมที่เป็นกุศลและที่เป็นอัพยากฤตซึ่งวิปปยุตจากอาสวะแต่เป็นอารมณ์
ของอาสวะเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่เป็นอัพยากฤตซึ่งวิปปยุตจากอาสวะแต่เป็นอารมณ์ของอาสวะ
อาศัยสภาวธรรมที่เป็นอกุศลและที่เป็นอัพยากฤตซึ่งวิปปยุตจากอาสวะแต่เป็นอารมณ์
ของอาสวะเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1) (ย่อ)
[27] เหตุปัจจัย มี 7 วาระ
อารัมมณปัจจัย มี 2 วาระ ฯลฯ
วิปากปัจจัย มี 1 วาระ ฯลฯ
อวิคตปัจจัย มี 7 วาระ
(ย่อ สหชาตวาร ฯลฯ สัมปยุตตวาร เหมือนกับปฏิจจวาร)
[28] สภาวธรรมที่เป็นกุศลซึ่งวิปปยุตจากอาสวะแต่เป็นอารมณ์ของอาสวะ
เป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่เป็นกุศลซึ่งวิปปยุตจากอาสวะแต่เป็นอารมณ์ของอาสวะ
โดยเหตุปัจจัย มี 3 วาระ
