เมนู

พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกทุกปัฏฐาน] 22. สนิทัสสนสัปปฏิฆติกะ 1. เหตุทุกะ
22. สนิทัสสนสัปปฏิฆติกะ 1. เหตุทุกะ
1 - 7. ปฏิจจวารเป็นต้น
ปัจจยจตุกกนัย
[237] สภาวธรรมที่เห็นไม่ได้และกระทบไม่ได้ซึ่งเป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่
เห็นไม่ได้และกระทบไม่ได้ซึ่งเป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1) (ย่อ)

เหตุปัจจัย มี 1 วาระ
อารัมมณปัจจัย มี 1 วาระ ฯลฯ
อวิคตปัจจัย มี 1 วาระ (ย่อ)

(พึงขยายสหชาตวาร ฯลฯ สัมปยุตตวารให้พิสดารเหมือนกับปฏิจจวาร)
[238] สภาวธรรมที่เห็นไม่ได้และกระทบไม่ได้ซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่
สภาวธรรมที่เห็นไม่ได้และกระทบไม่ได้ซึ่งเป็นเหตุโดยเหตุปัจจัย (1) (ย่อ)
สภาวธรรมที่เห็นไม่ได้และกระทบไม่ได้ซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่
เห็นไม่ได้และกระทบไม่ได้ซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย (1) (ย่อ)

เหตุปัจจัย มี 1 วาระ
อารัมมณปัจจัย มี 1 วาระ ฯลฯ
อวิคตปัจจัย มี 1 วาระ (ย่อ)

(ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 1 วาระ)
(พึงขยายให้พิสดารเหมือนปัญหาวารในกุสลติกะ)

นเหตุบท 1. ปฏิจจวาร
ปัจจยจตุกกนัย
เหตุปัจจัยและอารัมมณปัจจัย
[239] สภาวธรรมที่เห็นไม่ได้แต่กระทบได้ซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่
เห็นไม่ได้แต่กระทบได้ซึ่งไม่เป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 44 หน้า :602 }