เมนู

พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกทุกปัฏฐาน] 21. อัชฌัตตารัมมณติกะ 1. เหตุทุกะ

อนันตรปัจจัย มี 2 วาระ ฯลฯ
สหชาตปัจจัย มี 2 วาระ
อัญญมัญญปัจจัย มี 2 วาระ
นิสสยปัจจัย มี 2 วาระ
อุปนิสสยปัจจัย มี 4 วาระ
ปุเรชาตปัจจัย มี 6 วาระ
ปัจฉาชาตปัจจัย มี 2 วาระ
อาเสวนปัจจัย มี 2 วาระ
กัมมปัจจัย มี 2 วาระ
วิปากปัจจัย มี 2 วาระ
อาหารปัจจัย มี 6 วาระ
อินทรียปัจจัย มี 2 วาระ ฯลฯ
วิปปยุตตปัจจัย มี 2 วาระ ฯลฯ
อวิคตปัจจัย มี 6 วาระ (ย่อ)
นเหตุปัจจัย มี 6 วาระ
นอารัมมณปัจจัย มี 6 วาระ (ย่อ)


นเหตุปัจจัย กับอารัมมณปัจจัย มี 4 วาระ (ย่อ)
อารัมมณปัจจัย กับนเหตุปัจจัย มี 4 วาระ (ย่อ)

(พึงขยายให้พิสดารเหมือนกับปัญหาวารในกุสลติกะ)

21. อัชฌัตตารัมมณติกะ 1. เหตุทุกะ
1 - 7. ปฏิจจวารเป็นต้น
ปัจจยจตุกกนัย - เหตุปัจจัย
[231] สภาวธรรมที่มีธรรมภายในตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุอาศัยสภาวธรรม
ที่มีธรรมภายในตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 44 หน้า :598 }


พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกทุกปัฏฐาน] 21. อัชฌัตตารัมมณติกะ 1. เหตุทุกะ
สภาวธรรมที่มีธรรมภายนอกตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่มี
ธรรมภายนอกตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1) (ย่อ)

[232] เหตุปัจจัย มี 2 วาระ
อารัมมณปัจจัย มี 2 วาระ ฯลฯ
อวิคตปัจจัย มี 2 วาระ (ย่อ)
นอธิปติปัจจัย มี 2 วาระ
นปุเรชาตปัจจัย มี 2 วาระ
นปัจฉาชาตปัจจัย มี 2 วาระ
นอาเสวนปัจจัย มี 2 วาระ
นวิปากปัจจัย มี 2 วาระ
นวิปปยุตตปัจจัย มี 2 วาระ (ย่อ)

(พึงขยายสหชาตวาร ฯลฯ สัมปยุตตวารให้พิสดารเหมือนกับปฏิจจวาร)

เหตุปัจจัยและอารัมมณปัจจัย
[233] สภาวธรรมที่มีธรรมภายในตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่
สภาวธรรมที่มีธรรมภายในตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุโดยเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่มีธรรมภายนอกตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่มีธรรมภายนอกตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุโดยเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่มีธรรมภายในตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่มีธรรมภายในตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมที่มีธรรมภายในตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่มีธรรมภายนอกตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย (2)
สภาวธรรมที่มีธรรมภายนอกตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่มีธรรมภายนอกตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมที่มีธรรมภายนอกตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่มีธรรมภายในตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย (2) (ย่อ)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 44 หน้า :599 }