พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกทุกปัฏฐาน] 15. มิจฉัตตนิยตติกะ 1. เหตุทุกะ
นเหตุบท 1 - 7. ปฏิจจวารเป็นต้น
ปัจจยจตุกกนัย - เหตุปัจจัย
[186] สภาวธรรมที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัย
สภาวธรรมที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
มี 3 วาระ
สภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่มี
สภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่
มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนและที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้น
ซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุเกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย (3)
สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่
ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่
มีสภาวะผิดให้ผลและแน่นอนและที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุเกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่
มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนและที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุ
เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1) (ย่อ)
[187] เหตุปัจจัย มี 9 วาระ
อารัมมณปัจจัย มี 3 วาระ
อธิปติปัจจัย มี 9 วาระ ฯลฯ
วิปากปัจจัย มี 1 วาระ ฯลฯ
อวิคตปัจจัย มี 9 วาระ (ย่อ)
