เมนู

พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกทุกปัฏฐาน] 14. หีนติกะ 1. เหตุทุกะ
เหตุปัจจัยและอารัมมณปัจจัยเป็นต้น
[176] สภาวธรรมชั้นต่ำซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมชั้นต่ำซึ่งเป็น
เหตุโดยเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมชั้นกลางซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมชั้นกลางซึ่งเป็นเหตุ
โดยเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมชั้นประณีตซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมชั้นประณีตซึ่งเป็น
เหตุโดยเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมชั้นต่ำซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมชั้นต่ำซึ่งเป็นเหตุโดย
อารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมชั้นต่ำซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมชั้นกลางซึ่งเป็นเหตุโดย
อารัมมณปัจจัย (2)
สภาวธรรมชั้นกลางซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมชั้นกลางซึ่งเป็นเหตุ
โดยอารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมชั้นกลางซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมชั้นต่ำซึ่งเป็นเหตุโดย
อารัมมณปัจจัย (2)
สภาวธรรมชั้นประณีตซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมชั้นประณีตซึ่งเป็นเหตุ
โดยอารัมมณปัจจัย (1)
[177] สภาวธรรมชั้นต่ำซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมชั้นต่ำซึ่งเป็นเหตุ
โดยอธิปติปัจจัย (1)
สภาวธรรมชั้นกลางซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมชั้นกลางซึ่งเป็นเหตุ
โดยอธิปติปัจจัย
สภาวธรรมชั้นกลางซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมชั้นต่ำซึ่งเป็นเหตุโดย
อธิปติปัจจัย (2)
สภาวธรรมชั้นประณีตซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมชั้นประณีตซึ่งเป็น
เหตุโดยอธิปติปัจจัย

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 44 หน้า :566 }