พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกปัฏฐาน] 20. อัชฌัตตติกะ 7. ปัญหาวาร
3. ปัจจยานุโลมปัจจนียะ
เหตุทุกนัย
[55] นอารัมมณปัจจัย กับเหตุปัจจัย มี 2 วาระ
นอธิปติปัจจัย มี 2 วาระ
นอนันตรปัจจัย มี 2 วาระ
นสมนันตรปัจจัย มี 2 วาระ
นอัญญมัญญปัจจัย มี 2 วาระ
นอุปนิสสยปัจจัย มี 2 วาระ
(ย่อ ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 2 วาระ)
นสัมปยุตตปัจจัย กับเหตุปัจจัย มี 2 วาระ
นวิปปยุตตปัจจัย มี 2 วาระ
โนนัตถิปัจจัย มี 2 วาระ
โนวิคตปัจจัย มี 2 วาระ
(พึงนับอย่างนี้)
อนุโลมปัจจนียะ จบ
4. ปัจจยปัจจนียานุโลม
[56] อารัมมณปัจจัย กับนเหตุปัจจัย มี 4 วาระ
อธิปติปัจจัย มี 4 วาระ (พึงนับบทอนุโลม)
อวิคตปัจจัย มี 6 วาระ
(พึงนับอย่างนี้)
ปัจจนียานุโลม จบ ปัญหาวาร จบ
อัชฌัตตติกะ จบ
พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกปัฏฐาน] 21. อัชฌัตตารัมมณติกะ 1. ปฏิจจวาร
21. อัชฌัตตารัมมณติกะ 1. ปฏิจจวาร
1. ปัจจยานุโลม 1. วิภังควาร
เหตุปัจจัย
[1] สภาวธรรมที่มีธรรมภายในตนเป็นอารมณ์อาศัยสภาวธรรมที่มีธรรมภาย
ในตนเป็นอารมณ์เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย ได้แก่ ขันธ์ 3 อาศัยขันธ์ 1 ที่มีธรรมภาย
ในตนเป็นอารมณ์เกิดขึ้น ฯลฯ อาศัยขันธ์ 2 ฯลฯ ในปฏิสนธิขณะ ขันธ์ 3 อาศัย
ขันธ์ 1 ที่มีธรรมภายในตนเป็นอารมณ์เกิดขึ้น ฯลฯ อาศัยขันธ์ 2 ฯลฯ (1)
สภาวธรรมที่มีธรรมภายนอกตนเป็นอารมณ์อาศัยสภาวธรรมที่มีธรรมภาย
นอกตนเป็นอารมณ์เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย ได้แก่ ขันธ์ 3 อาศัยขันธ์ 1 ที่มี
ธรรมภายนอกตนเป็นอารมณ์เกิดขึ้น ฯลฯ อาศัยขันธ์ 2 ฯลฯ ในปฏิสนธิขณะ
ขันธ์ 3 อาศัยขันธ์ 1 ที่มีธรรมภายนอกตนเป็นอารมณ์เกิดขึ้น ฯลฯ อาศัย
ขันธ์ 2 ฯลฯ (1)
อารัมมณปัจจัยเป็นต้น
[2] สภาวธรรมที่มีธรรมภายในตนเป็นอารมณ์อาศัยสภาวธรรมที่มีธรรมภาย
ในตนเป็นอารมณ์เกิดขึ้นเพราะอารัมมณปัจจัย ฯลฯ เพราะอวิคตปัจจัย (ย่อ)
1. ปัจจยานุโลม 2. สังขยาวาร
[3] อารัมมณปัจจัย กับเหตุปัจจัย มี 2 วาระ
(ย่อ ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 2 วาระ)
อวิคตปัจจัย กับเหตุปัจจัย มี 2 วาระ (พึงนับอย่างนี้)
อนุโลม จบ