เมนู

พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกปัฏฐาน] 11. เสกขติกะ 5. สังสัฏฐวาร
สภาวธรรมที่ไม่เป็นของเสขบุคคลและอเสขบุคคลเกิดระคนกับสภาวธรรมที่ไม่
เป็นของเสขบุคคลและอเสขบุคคล (พึงเพิ่ม 2 วาระ) เพราะนอธิปติปัจจัย
(บริบูรณ์แล้ว มี 1 วาระ)

นปุเรชาตปัจจัยเป็นต้น
[38] สภาวธรรมที่เป็นของเสขบุคคลเกิดระคนกับสภาวธรรมที่เป็นของเสข-
บุคคล เพราะนปุเรชาตปัจจัย เพราะนปัจฉาชาตปัจจัย เพราะนอาเสวนปัจจัย
เพราะนกัมมปัจจัย (พึงเพิ่ม 2 วาระ) เพราะนวิปากปัจจัย (พึงเพิ่ม 2 วาระ) เพราะ
นฌานปัจจัย เพราะนมัคคปัจจัย เพราะนวิปปยุตตปัจจัย ฯลฯ

2. ปัจจยปัจจนียะ 2. สังขยาวาร

[39] นเหตุปัจจัย มี 1 วาระ
นอธิปติปัจจัย มี 3 วาระ
นปุเรชาตปัจจัย มี 3 วาระ
นปัจฉาชาตปัจจัย มี 3 วาระ
นอาเสวนปัจจัย มี 3 วาระ
นกัมมปัจจัย มี 2 วาระ
นวิปากปัจจัย มี 2 วาระ
นฌานปัจจัย มี 1 วาระ
นมัคคปัจจัย มี 1 วาระ
นวิปปยุตตปัจจัย มี 3 วาระ (พึงนับอย่างนี้)

ปัจจนียะ จบ

3. ปัจจยานุโลมปัจจนียะ

[40] นอธิปติปัจจัย กับเหตุปัจจัย มี 3 วาระ
นปุเรชาตปัจจัย ” มี 3 วาระ


{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 41 หน้า :384 }