เมนู

พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกปัฏฐาน] 9. ทัสสเนนปหาตัพพเหตุกติกะ 3. ปัจจยวาร
4. ปัจจยปัจจนียานุโลม
นเหตุทุกนัย

[62] อารัมมณปัจจัย กับนเหตุปัจจัย มี 5 วาระ
อนันตรปัจจัย ” มี 5 วาระ
สมนันตรปัจจัย ” มี 5 วาระ
สหชาตปัจจัย ” มี 5 วาระ
อัญญมัญญปัจจัย ” มี 5 วาระ
นิสสยปัจจัย ” มี 5 วาระ
อุปนิสสยปัจจัย ” มี 5 วาระ
ปุเรชาตปัจจัย ” มี 5 วาระ
อาเสวนปัจจัย ” มี 5 วาระ
กัมมปัจจัย ” มี 5 วาระ
วิปากปัจจัย ” มี 1 วาระ
อาหารปัจจัย ” มี 5 วาระ
อินทรียปัจจัย ” มี 5 วาระ
ฌานปัจจัย ” มี 5 วาระ
มัคคปัจจัย ” มี 5 วาระ
สัมปยุตตปัจจัย ” มี 5 วาระ
วิปปยุตตปัจจัย ” มี 5 วาระ
อัตถิปัจจัย ” มี 5 วาระ
นัตถิปัจจัย ” มี 5 วาระ
วิคตปัจจัย ” มี 5 วาระ
อวิคตปัจจัย ” มี 5 วาระ (พึงนับอย่างนี้)

ปัจจนียานุโลม จบ
ปัจจยวาร จบ
(นิสสยวารเหมือนกับปัจจยวาร)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 41 หน้า :265 }


พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกปัฏฐาน] 9. ทัสสเนนปหาตัพพเหตุกติกะ 5. สังสัฏฐวาร
9. ทัสสเนนปหาตัพพเหตุกติกะ 5. สังสัฏฐวาร
1. ปัจจยานุโลม 1. วิภังควาร
เหตุปัจจัย
[63] สภาวธรรมที่มีเหตุต้องประหาณด้วยโสดาปัตติมรรคเกิดระคนกับสภาว-
ธรรมที่มีเหตุต้องประหาณด้วยโสดาปัตติมรรคเพราะเหตุปัจจัย ได้แก่ ขันธ์ 3
เกิดระคนกับขันธ์ 1 ที่มีเหตุต้องประหาณด้วยโสดาปัตติมรรค ฯลฯ ขันธ์ 2 เกิด
ระคนกับขันธ์ 2 (1)
สภาวธรรมที่มีเหตุต้องประหาณด้วยมรรคเบื้องบน 3 เกิดระคนกับสภาวธรรม
ที่มีเหตุต้องประหาณด้วยมรรคเบื้องบน 3 เพราะเหตุปัจจัย ได้แก่ ขันธ์ 3
เกิดระคนกับขันธ์ 1 ที่มีเหตุต้องประหาณด้วยมรรคเบื้องบน 3 ฯลฯ ขันธ์ 2
เกิดระคนกับขันธ์ 2 (1)
สภาวธรรมที่มีเหตุไม่ต้องประหาณด้วยโสดาปัตติมรรคและมรรคเบื้องบน 3
เกิดระคนกับสภาวธรรมที่มีเหตุไม่ต้องประหาณด้วยโสดาปัตติมรรคและมรรคเบื้องบน
3 เพราะเหตุปัจจัย ได้แก่ ขันธ์ 3 เกิดระคนกับขันธ์ 1 ที่มีเหตุไม่ต้องประหาณด้วย
โสดาปัตติมรรคและมรรคเบื้องบน 3 ฯลฯ ในปฏิสนธิขณะ ฯลฯ (1)
สภาวธรรมที่มีเหตุต้องประหาณด้วยโสดาปัตติมรรคเกิดระคนกับสภาวธรรมที่
มีเหตุไม่ต้องประหาณด้วยโสดาปัตติมรรคและมรรคเบื้องบน 3 เพราะเหตุปัจจัย
ได้แก่ สัมปยุตตขันธ์เกิดระคนกับโมหะที่สหรคตด้วยวิจิกิจฉา (2)
สภาวธรรมที่มีเหตุต้องประหาณด้วยมรรคเบื้องบน 3 เกิดระคนกับสภาวธรรม
ที่มีเหตุไม่ต้องประหาณด้วยโสดาปัตติมรรคและมรรคเบื้องบน 3 เพราะเหตุปัจจัย
ได้แก่ สัมปยุตตขันธ์เกิดระคนกับโมหะที่สหรคตด้วยอุทธัจจะ (3)
[64] สภาวธรรมที่มีเหตุต้องประหาณด้วยโสดาปัตติมรรคเกิดระคนกับสภาว-
ธรรมที่มีเหตุต้องประหาณด้วยโสดาปัตติมรรคและที่มีเหตุไม่ต้องประหาณด้วย
โสดาปัตติมรรคและมรรคเบื้องบน 3 เพราะเหตุปัจจัย ได้แก่ ขันธ์ 3 เกิดระคนกับ
ขันธ์ 1 ที่สหรคตด้วยวิจิกิจฉาและเกิดระคนกับโมหะ ฯลฯ ขันธ์ 2 ... (1)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 41 หน้า :266 }