พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [40. ปิลินทวัจฉวรรค] รวมอปทานที่มีในวรรค รวมวรรคได้ 10 วรรค
รวมอปทานที่มีในวรรคนี้ คือ
1. ปิลินทวัจฉเถราปทาน 2. เสลเถราปทาน
3. สัพพกิตติกเถราปทาน 4. มธุทายกเถราปทาน
5. ปทุมกูฏาคาริกเถราปทาน 6. พักกุลเถราปทาน
7. คิริมานันทเถราปทาน 8. สลฬมัณฑปิยเถราปทาน
9. สัพพทายกเถราปทาน 10. อชิตเถราปทาน
ท่านนับคาถาได้ 520 คาถา
และรวมวรรคได้ 10 วรรค คือ
1. ปทุมเกสริยวรรค 2. อารักขทายกวรรค
3. อุมาปุปผิยวรรค 4. คันโธทกวรรค
5. เอกปทุมวรรค 6. สัททสัญญิกวรรค
7. มันทารวปุปผิยวรรค 8. โพธิวันทนวรรค
9. อัมพฏผลวรรค 10. ปิลินทวัจฉวรรค
และท่านคำนวณคาถาได้ 1,174 คาถา
หมวด 10 แห่งวรรคมีปทุมเกสริยวรรคเป็นต้น จบ
100 เรื่อง หมวดที่ 4 จบบริบูรณ์
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [41. เมตเตยยวรรค] 1. ติสสเมตเตยยเถราปทาน
41. เมตเตยยวรรค
หมวดว่าด้วยพระเมตเตยยะเป็นต้น
1. ติสสเมตเตยยเถราปทาน
ประวัติในอดีตชาติของพระติสสเมตเตยยเถระ
(พระติสสเมตเตยยเถระ เมื่อจะประกาศประวัติในอดีตชาติของตน จึงกล่าวว่า)
[1] (ข้าพเจ้าเป็น)ดาบสชื่อโสภิตะ
บริโภคแต่ผลไม้ที่หล่นเอง
อาศัยยอดเงื้อมอยู่ในระหว่างภูเขา
[2] ครั้งนั้น ข้าพเจ้าแสวงหาประโยชน์อย่างสูงสุด
เพื่อเกิดในพรหมโลก
จึงนำฟืนสำหรับก่อไฟมาสุมไฟให้ลุกโพลง
[3] พระพุทธเจ้าพระนามว่าปทุมุตตระ
ผู้ทรงรู้แจ้งโลก ผู้สมควรรับเครื่องบูชา
พระองค์ประสงค์จะช่วยเหลือข้าพเจ้า
จึงเสด็จมาในสำนักของข้าพเจ้า
[4] ตรัสถามว่า ทำอะไรอยู่หรือ ท่านผู้มีบุญมาก
ขอท่านจงให้ฟืนสำหรับก่อไฟแก่เราบ้าง
เราจะบำเรอไฟ
เพราะการบำเรอไฟนั้น
ความบริสุทธิ์จักมีแก่เรา
[5] ข้าพเจ้าทูลว่า ข้าแต่ท่านผู้เป็นมนุษย์
ท่านเป็นผู้เจริญดี ท่านเข้าใจเทวดาดี
เชิญท่านบำเรอไฟ
เชิญท่านนำฟืนสำหรับก่อไฟไปเถิด
