พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [40. ปิลินทวัจฉวรรค] 1. ปิลินทวัจฉเถราปทาน
ซึ่งสมควรแก่กรรมของข้าพเจ้า 2 ประการ
คือเมื่อข้าพเจ้าเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในภพ
เป็นคนมีความโกรธน้อย 1 ไม่มีความคับแค้นใจ 1
(26. อานิสงส์ของการถวายสายโยก)
[156] ข้าพเจ้าได้ถวายสายโยกในพระสุคต
และในพระสงฆ์ซึ่งเป็นหมู่คณะที่ประเสริฐสุดแล้วได้รับอานิสงส์
ซึ่งสมควรแก่กรรมของข้าพเจ้า 5 ประการ
[157] คือข้าพเจ้าย่อมไม่หวั่นไหวในสมาธิ 1
เป็นผู้ชำนาญในสมาธิ 1
มีบริวารไม่แตกแยกกัน 1
มีถ้อยคำที่เชื่อถือได้ทุกเมื่อ 1
โภคสมบัติย่อมเกิดเมื่อข้าพเจ้าเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในภพ 1
(27. อานิสงส์ของการถวายกระบอกเป่าควันไฟ)
[158] ข้าพเจ้าได้ถวายกระบอกเป่าควันไฟในพระชินเจ้า
และในพระสงฆ์ซึ่งเป็นหมู่คณะที่ประเสริฐสุดแล้วได้รับอานิสงส์
ซึ่งสมควรแก่กรรมของข้าพเจ้า 3 ประการ
[159] คือข้าพเจ้ามีสติตั้งมั่น 1
เส้นเอ็นต่อเนื่องกันดี 1
ได้ที่นอนทิพย์ 1 เพราะผลแห่งกรรมนั้น
(28. อานิสงส์ของการถวายตะเกียง)
[160] ข้าพเจ้าได้ถวายตะเกียงในพระชินเจ้า
และในพระสงฆ์ซึ่งเป็นหมู่คณะที่ประเสริฐสุดแล้วได้รับอานิสงส์
ซึ่งสมควรแก่กรรมของข้าพเจ้า 3 ประการ
[161] คือข้าพเจ้าเป็นผู้มีตระกูล 1 มีอวัยวะสมบูรณ์ 1
มีปัญญาที่พระพุทธเจ้าสรรเสริญ 1
ข้าพเจ้าได้คุณเหล่านี้เพราะผลแห่งกรรมของข้าพเจ้านั้น
