พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [29. ปัณณทายกวรรค] รวมอปทานที่มีในวรรค
[45] พระผู้มีพระภาคผู้เป็นพระสยัมภู ผู้ขีณาสพ
ทรงคลายโทสะได้แล้ว ทำกิจที่ควรทำเสร็จแล้ว ไม่มีอาสวะ
ไม่ทรงพ่ายแพ้ ทรงแผ่เมตตาจิตไป
[46] พวกข้าพเจ้าบำรุงพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเหล่านั้น
เป็นผู้มีสติ สิ้นชีวิตแล้ว ได้ไปเกิดเป็นเทวดา
[47] ในกัปที่ 94 นับจากกัปนี้ไป
ข้าพเจ้าได้รักษาศีลไว้
จึงไม่รู้จักทุคติเลย
นี้เป็นผลแห่งการสำรวม
[48] คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8
และอภิญญา 6 ข้าพเจ้าได้ทำให้แจ้งแล้ว
คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้ทำสำเร็จแล้ว ดังนี้แล
ได้ทราบว่า ท่านพระปุพพังคมนิยเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้
ปุพพังคมนิยเถราปทานที่ 10 จบ
ปัณณทายกวรรคที่ 29 จบบริบูรณ์
รวมอปทานที่มีในวรรคนี้ คือ
1. ปัณณทายกเถราปทาน 2. ผลทายกเถราปทาน
3. ปัจจุคคมนิยเถราปทาน 4. เอกปุปผิยเถราปทาน
5. มฆวปุปผิยเถราปทาน 6. อุปัฏฐายิกเถราปทาน
7. อปทานิยเถราปทาน 8. สัตตาหปัพพชิตเถราปทาน
9. พุทธุปัฏฐายิกเถราปทาน 10. ปุพพังคมนิยเถราปทาน
และท่านได้กล่าวคาถาไว้ 48 คาถา
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [30. จิตกปูชกวรรค] 1. จิตกปูชกเถราปทาน
30. จิตกปูชกวรรค
หมวดว่าด้วยพระจิตกปูชกะเป็นต้น
1. จิตกปูชกเถราปทาน
ประวัติในอดีตชาติของพระจิตกปูชกเถระ
(พระจิตกปูชกเถระ เมื่อจะประกาศประวัติในอดีตชาติของตน จึงกล่าวว่า)
[1] ครั้งนั้น ข้าพเจ้าเป็นพราหมณ์มีนามว่าอชิตะ
ประสงค์จะทำการบูชา จึงรวบรวมดอกไม้ต่าง ๆ ไว้
[2] ข้าพเจ้าได้เห็นจิตกาธานของพระพุทธเจ้าพระนามว่าสิขี
ผู้เป็นเผ่าพันธุ์ของโลก ที่กำลังลุกโพลงอยู่
จึงนำดอกไม้นั้นมาโปรยลงที่จิตกาธาน
[3] ในกัปที่ 31 นับจากกัปนี้ไป
ข้าพเจ้าได้ใช้ดอกไม้บูชาไว้
จึงไม่รู้จักทุคติเลย
นี้เป็นผลแห่งการบูชาพระพุทธเจ้า
[4] ในกัปที่ 27 นับจากกัปนี้ไป
ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ 7 ชาติ มีพระนามว่าสุปัชชลิตะ
เป็นใหญ่ในหมู่มนุษย์ มีพลานุภาพมาก
[5] คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8
และอภิญญา 6 ข้าพเจ้าได้ทำให้แจ้งแล้ว
คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้ทำสำเร็จแล้ว ดังนี้แล
ได้ทราบว่า ท่านพระจิตกปูชกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้
จิตกปูชกเถราปทานที่ 1 จบ
