พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [26. โถมกวรรค] 8. ปัณณทายกเถราปทาน
[25] ในกัปที่ 92 นับจากกัปนี้ไป
ข้าพเจ้าได้ใช้ดอกไม้บูชาไว้
จึงไม่รู้จักทุคติเลย
นี้เป็นผลแห่งการบูชาด้วยดอกไม้
[26] ในกัปที่ 73 นับจากกัปนี้ไป
ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิองค์หนึ่งพระนามว่าโชติยะ
เป็นใหญ่ในแผ่นดิน มีพลานุภาพมาก
[27] คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8
และอภิญญา 6 ข้าพเจ้าได้ทำให้แจ้งแล้ว
คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้ทำสำเร็จแล้ว ดังนี้แล
ได้ทราบว่า ท่านพระมัญชริปูชกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้
มัญชริปูชกเถราปทานที่ 7 จบ
8. ปัณณทายกเถราปทาน
ประวัติในอดีตชาติของพระปัณณทายกเถระ
(พระปัณณทายกเถระ เมื่อจะประกาศประวัติในอดีตชาติของตน จึงกล่าวว่า)
[28] ข้าพเจ้านุ่งห่มผ้าเปลือกไม้
มีใบไม้ที่ไม่มีรสเค็มเป็นอาหาร
และสำรวมในพรตที่ประพฤติตามกาลนิยม1
อาศัยอยู่ที่ภูเขาหิมพานต์
[29] เมื่อถึงเวลาอาหารเช้า พระพุทธเจ้าพระนามว่าสิทธัตถะ
เสด็จมาหาข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเลื่อมใส
จึงได้ถวายอาหารนั้นแด่พระพุทธเจ้าด้วยมือทั้ง 2 ของตน
เชิงอรรถ :
1 นิยม หมายถึงพรตที่ประพฤติตามกาลนิยม คือศีล 8 (อภิธานัปปทีปิกา หน้า 124)
