พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [12. มหาปริวารวรรค] รวมอปทานที่มีในวรรค
จึงไม่รู้จักทุคติเลย
นี้เป็นผลแห่งการบูชาพระชาติกำเนิด
[89] ในกัปที่ 3 นับจากกัปนี้ไป
ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ 34 ชาติ
พระนามว่าสุปาริจริยะ
เป็นใหญ่ในหมู่ชน มีพลานุภาพมาก
[90] คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8
และอภิญญา 6 ข้าพเจ้าได้ทำให้แจ้งแล้ว
คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้ทำสำเร็จแล้ว ดังนี้แล
ได้ทราบว่า ท่านพระชาติปูชกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้
ชาติปูชกเถราปทานที่ 10 จบ
มหาปริวารวรรคที่ 12 จบบริบูรณ์
รวมอปทานที่มีในวรรคนี้ คือ
1. มหาปริวารเถราปทาน 2. สุมังคลเถราปทาน
3. สรณคมนิยเถราปทาน 4. เอกาสนิยเถราปทาน
5. สุวัณณปุปผิยเถราปทาน 6. จิตกปูชกเถราปทาน
7. พุทธสัญญกเถราปทาน 8. มัคคสัญญกเถราปทาน
9. ปัจจุปัฏฐานสัญญกเถราปทาน 10. ชาติปูชกเถราปทาน
ท่านกล่าวรวมคาถาไว้ 90 คาถา ฉะนี้แล
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [13. เสเรยยวรรค] 1. เสเรยยกเถราปทาน
13. เสเรยยกวรรค
หมวดว่าด้วยพระเสเรยยกะเป็นต้น
1. เสเรยยกเถราปทาน
ประวัติในอดีตชาติของพระเสเรยยกเถระ
(พระเสเรยยกเถระ เมื่อจะประกาศประวัติในอดีตชาติของตน จึงกล่าวว่า)
[1] ข้าพเจ้าเป็นผู้คงแก่เรียน ทรงมนตร์
จบไตรเพท ยืนอยู่ในที่กลางแจ้ง
ได้เห็นพระผู้มีพระภาคทรงเป็นผู้นำสัตว์โลก
[2] เสด็จเที่ยวอยู่ในป่าดุจราชสีห์
ไม่สะดุ้งกลัวดุจพญาเสือโคร่ง ทรงแสวงหาคุณอันยิ่งใหญ่
ดุจช้างมาตังคะตกมัน 3 แห่ง
[3] ข้าพเจ้าหยิบดอกไม้ซึก
โยนขึ้นไป(บูชา)ในอากาศ ด้วยพุทธานุภาพ
ดอกไม้ซึกทั้งหลายห้อมล้อมอยู่โดยประการทั้งปวง
[4] พระผู้มีพระภาคผู้สัพพัญญู ทรงมีความเพียรมาก
ทรงเป็นผู้นำสัตว์โลก ทรงอธิษฐานแล้ว
ดอกไม้ทั้งหลายก็กระจายเป็นเครื่องมุงบังดอกไม้
บูชาพระนราสภะโดยรอบ
[5] ลำดับนั้น แผ่นดอกไม้นั้นมีขั้วอยู่ข้างใน มีหน้าอยู่ข้างนอก
ทำการมุงบังตลอด 7 วัน
ต่อแต่นั้นก็อันตรธานไป
[6] ข้าพเจ้าได้เห็นความอัศจรรย์ซึ่งไม่เคยมี
น่าขนพองสยองเกล้านั้นแล้ว
จึงทำจิตให้เลื่อมใสในพระพุทธเจ้าผู้สุคต ทรงเป็นผู้นำสัตว์โลก
