เมนู

พระสุตตันตปิฏก ขุททกนิกาย เถรคาถา [17. ติงสนิบาต] รวมเรื่องพระเถระที่มีในนิบาต
(พระธรรมสังคาหกาจารย์ทั้งหลายเมื่อจะสรรเสริญพระอานนทเถระ จึงได้
กล่าวภาษิตเหล่านี้ว่า)
[1050] พระอานนทเถระ เป็นพหูสูต ทรงธรรม
รักษาคลังธรรมของพระพุทธเจ้าผู้แสวงคุณอันยิ่งใหญ่
เป็นดวงตาของชาวโลกทั้งมวล ปรินิพพานเสียแล้ว
[1051] พระอานนทเถระเป็นพหูสูต ทรงธรรม
รักษาคลังธรรมของพระพุทธเจ้าผู้แสวงหาคุณอันยิ่งใหญ่
เป็นดวงตาของชาวโลกทั้งมวล กำจัดความมืดในโลกที่มืดมนได้
[1052] พระอานนทเถระ มีคติ1 มีสติ มีธิติ2 แสวงหาคุณอันยิ่งใหญ่
และทรงพระสัทธรรมไว้ ได้เป็นบ่อเกิดรัตนะ3
(พระอานนทเถระก่อนจะปรินิพพาน ได้กล่าวภาษิตสุดท้ายว่า)
[1053] เราได้ปรนนิบัติพระศาสดา
ได้ทำตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า
ปลงภาระที่หนักเสียได้ บัดนี้ไม่มีการเกิดอีก
ติงสนิบาต จบ

รวมเรื่องพระเถระที่มีในนิบาตนี้ คือ
1. พระปุสสเถระ 2. พระสารีบุตรเถระ
3. พระอานนทเถระ
ในตึงสนิบาตนี้ มีพระเถระที่ระบุไว้ 3 รูป
และมี 105 ภาษิต ฉะนี้แล

เชิงอรรถ :
1 ญาณคือความหยั่งรู้ (ขุ.เถร.อ. 2/1052/471)
2 ปัญญาเครื่องทรงจำ (ขุ.เถร.อ. 2/1052/471)
3 พระสัทธรรม (ขุ.เถร.อ. 2/1052/471)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 26 หน้า :511 }