พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย วิมานวัตถุ [1. อิตถีวิมาน] 2. จิตตลตาวรรค 11. ทุติยภิกขาทายิกาวิมาน
[282] ชาติก่อน ดิฉันเกิดเป็นมนุษย์อยู่ในหมู่มนุษย์ในมนุษยโลก
[283] ได้เห็นพระพุทธเจ้าผู้ปราศจากกิเลสประดุจธุลี
มีพระทัยผ่องใส ไม่มัวหมอง มีความเลื่อมใส
ได้ถวายภิกษาแด่พระองค์ด้วยมือทั้งสองของตน
[284-285] เพราะบุญนั้นผิวพรรณดิฉันจึงงามเช่นนี้ ฯลฯ
และมีรัศมีกายสว่างไสวไปทั่วทุกทิศอย่างนี้
ทุติยภิกขาทายิกาวิมานที่ 11 จบ
รวมเรื่องวิมานที่มีในวรรคนี้ คือ
1. ทาสีวิมาน 2. ลขุมาวิมาน
3. อาจามทายิกาวิมาน 4. จัณฑาลีวิมาน
5. ภัททิตถิกาวิมาน 6. โสณทินนาวิมาน
7. อุโปสถาวิมาน 8. สุนิททาวิมาน
9. สุทินนาวิมาน 10. ปฐมภิกขาทายิกาวิมาน
11. ทุติยภิกขาทายิกาวิมาน
จิตตลตาวรรคที่ 2 จบ
ปฐมภาณวาร จบ
