พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรคาถา [4. จตุตกกนิบาต] รวมเรื่องพระเถระที่มีในนิบาต
[312] ร่างกายของเรานี้จงแตกทำลายไปเถิด
เนื้อหนังของเราจงเหือดแห้งไป
แข้งขาทั้ง 2 จะหลุดจากที่ต่อเข่าทั้ง 2 พลัดตกไปก็ตามที
[313] เมื่อเรายังถอนลูกศรคือตัณหาขึ้นไม่ได้
เราจักไม่กิน ไม่ดื่ม ไม่ออกไปจากวิหาร
ทั้งจักไม่เอนกายนอน
[314] เชิญท่านดู ความเพียรและความบากบั่นของเรานั้น
ผู้อยู่อย่างนี้ เราบรรลุวิชชา 3
ได้ทำตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าแล้ว
จตุกกนิบาต จบ
รวมเรื่องพระเถระที่มีในนิบาตนี้ คือ
1. พระนาคสมาลเถระ 2. พระภคุเถระ
3. พระสภิยเถระ 4. พระนันทกเถระ
5. พระชัมพุกเถระ 6. พระเสนกเถระ
7. พระสัมภูตเถระ 8. พระราหุลเถระ
9. พระจันทนเถระ 10. พระธรรมิกเถระ
11. พระสัปปกเถระ 12. พระมุทิตเถระ
มี 52 (48) คาถา
และพระเถระทั้งหมดก็มี 13 รูป (12 รูป) ฉะนี้แล
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรคาถา [5. ปัญจกนิบาต] 1. ราชทัตตเถรคาถา
5. ปัญจกนิบาต
1. ราชทัตตเถรคาถา
ภาษิตของพระราชทัตตเถระ
(พระราชทัตตเถระได้กล่าว 5 คาถาไว้ดังนี้ว่า)
[315] ภิกษุไปป่าช้าผีดิบ1แล้ว
ได้เห็นซากศพหญิงที่ถูกทอดทิ้งไว้ในป่าช้า
ทั้งถูกหมู่หนอนบ่อนกัดกินอยู่
[316] ธรรมดาคนผู้รักสวยรักงามบางพวก
พบเห็นซากศพอันเลวแล้วพากันเกลียดชัง
(แต่)กามราคะปรากฏแก่เรา
เรานั้นเป็นเหมือนคนตาบอด
เพราะไม่เห็นของไม่สะอาด
ที่ไหลออกจากทวารทั้ง 9 ในซากศพนั้น
[317] ชั่วระยะเวลาที่ข้าวสุก
เราหลีกออกจากสถานที่นั้น
มีสติสัมปชัญญะ
ได้เข้าไปยังสถานที่สมควรแห่งหนึ่ง
[318] จากนั้น โยนิโสมนสิการจึงเกิดขึ้นแก่เรา
โทษก็ปรากฏ ความเบื่อหน่ายก็เกิดขึ้นพร้อมกัน
[319] ต่อแต่นั้น จิตของเราก็หลุดพ้น
ท่านจงมองเห็นธรรมว่าเป็นธรรมดีงาม
เราบรรลุวิชชา 3 ได้ทำตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าแล้ว
เชิงอรรถ :
1 ภิกฺขุ อสุภกมฺมฏฺฐานตฺถํ อุปคนฺตฺวา ภิกษุไปป่าช้าผีดิบเพื่อเจริญอสุภกรรมฐาน (ขุ.เถร.อ. 2/315/41)
