พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรคาถา [2. ทุกนิบาต] 3. ตติยวรรค 2. ภัททชิเถรคาถา
รวมเรื่องพระเถระที่มีในวรรคนี้ คือ
1. พระมหาจุนทเถระ 2. พระโชติทาสเถระ
3. พระเหรัญญิกานิเถระ 4. พระโสมมิตตเถระ
5. พระสัพพมิตตเถระ 6. พระมหากาลเถระ
7. พระติสสเถระ 8. พระกิมพิลเถระ
9. พระนันทเถระ 10. พระสิริมเถระ
3. ตติยวรรค
หมวดที่ 3
1. อุตตรเถรคาถา
ภาษิตของพระอุตตรเถระ
(พระอุตตรเถระเมื่อพยากรณ์พระอรหัต จึงได้กล่าว 2 คาถาไว้ดังนี้ว่า)
[161] เรากำหนดรู้ขันธ์ทั้งหลายแล้ว ถอนตัณหาขึ้นได้ด้วยดี
ถึงโพชฌงค์เราเจริญแล้ว เราได้ถึงความสิ้นอาสวะแล้ว
[162] ครั้นกำหนดรู้ขันธ์ทั้งหลายแล้ว ถอนตัณหาดุจข่ายได้
เจริญโพชฌงค์แล้ว จักเป็นผู้ไม่มีอาสวะนิพพาน
2. ภัททชิเถรคาถา
ภาษิตของพระภัททชิเถระ
(พระภัททชิเถระสรรเสริญปราสาททองที่ตนเคยครอบครอง จึงได้กล่าว 2
คาถาไว้ดังนี้ว่า)
[163] พระราชาทรงพระนามว่าปนาทะ
มีปราสาททองกว้างและสูงประมาณ 16 โยชน์
ชนทั้งหลายกล่าวกันว่าสูงประมาณ 1,000 โยชน์
