พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรคาถา [2. ทุกนิบาต] 2. ทุติยวรรค 1. มหาจุนทเถรคาถา
[140] ท่านสุชัมบดี บุคคลผู้มีวรรณะภายนอก1ไม่ชื่อว่าเป็นพราหมณ์
เพราะพราหมณ์ต้องมีวรรณะภายใน
ผู้ใดมีกรรมชั่ว ผู้นั้นแลเป็นคนชั้นต่ำ
ปฐมวรรค จบ
รวมเรื่องพระเถระที่มีในวรรคนี้ คือ
1. พระอุตตรเถระ 2. พระปิณโฑลภารทวาชเถระ
3. พระวัลลิยเถระ 4. พระคังคาตีริยเถระ
5. พระอชินเถระ 6. พระเมฬชินเถระ
7. พระราธเถระ 8. พระสุราธเถระ
9. พระโคตมเถระ 10. พระวสภเถระ ล้วนมีฤทธิ์มาก
2. ทุติยวรรค
หมวดที่ 2
1. มหาจุนทเถรคาถา
ภาษิตของพระมหาจุนทเถระ
(พระมหาจุนทเถระเมื่อจะสรรเสริญอุปนิสัยที่หนักแน่นและการอยู่อย่างสงัด
จึงได้กล่าว 2 คาถาไว้ดังนี้ว่า)
[141] การฟังด้วยดีเป็นเหตุให้การศึกษาเจริญ
การศึกษาเป็นเหตุให้ปัญญาเจริญ
บุคคลรู้ประโยชน์ได้ก็เพราะปัญญา
ประโยชน์ที่บุคคลรู้แล้วนำความสุขมาให้
เชิงอรรถ :
1 วรรณะ คือ คุณสมบัติมีศีลเป็นต้น (ขุ.เถร.อ. 1/140/402)
