พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย วิมานวัตถุ [2. ปุริสวิมาน] 7. สุนิกขิตตวรรค 1. จิตตลตาวิมาน
[1112-1113] เพราะบุญนั้นข้าพเจ้าจึงมีผิวพรรณงามเช่นนี้ ฯลฯ
และมีรัศมีกายสว่างไสวไปทั่วทุกทิศอย่างนี้
ปายาสิวิมานที่ 10 จบ
ปายาสิกวรรคที่ 6 จบ
รวมเรื่องวิมานที่มีในวรรคนี้ คือ
1. ปฐมอคาริยวิมาน 2. ทุติยอคาริยวิมาน
3. ผลทายกวิมาน 4. ปฐมอุปัสสยทายกวิมาน
5. ทุติยอุปัสสยทายกวิมาน 6. ภิกขาทายกวิมาน
7. ยวปาลกวิมาน 8. ปฐมกุณฑลีวิมาน
9. ทุติยกุณฑลีวิมาน 10. ปายาสิวิมาน
จะกล่าวปุริสวิมานวรรคที่ 2 ดังนี้
7. สุนิกขิตตวรรค
หมวดว่าด้วยเทพบุตรผู้จัดดอกไม้ให้เป็นระเบียบ
1. จิตตลตาวิมาน
ว่าด้วยวิมานที่รุ่งเรืองเหมือนสวนจิตรดา
(พระมหาโมคคัลลานเถระถามเทพบุตรตนหนึ่งว่า)
[1114] สวนจิตรลดาเป็นสวนประเสริฐชั้นดีเยี่ยม
ของทวยเทพชั้นดาวดึงส์ ส่องแสงสว่างไสวฉันใด
วิมานของท่านนี้ก็มีอุปมาฉันนั้น ส่องแสงสว่างไสวอยู่ในอากาศ
[1115] ท่านได้บรรลุเทวฤทธิ์ มีอานุภาพมาก
เมื่อท่านเกิดเป็นมนุษย์ได้ทำบุญอะไรไว้
เพราะบุญอะไรท่านจึงมีอานุภาพรุ่งเรือง
และมีรัศมีกายสว่างไสวไปทั่วทุกทิศอย่างนี้
