พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ 5. มงคลสูตร
[2] เทวดาและมนุษย์จำนวนมาก
ต่างมุ่งหวังความสวัสดี ร่วมกันคิดถึงเรื่องมงคล
ขอพระองค์ตรัสบอกมงคลอันสูงสุดด้วยเถิด
(พระผู้มีพระภาคจึงตรัสตอบดังนี้)
[3] (1) การไม่คบคนพาล (2) การคบแต่บัณฑิต
(3) การบูชาคนที่ควรบูชา
นี้เป็นมงคลอันสูงสุด
[4] (4) การอยู่ในถิ่นที่เหมาะสม
(5) การได้สร้างบุญไว้ในปางก่อน (6) การตั้งตนไว้ชอบ
นี้เป็นมงคลอันสูงสุด
[5] (7) ความเป็นพหูสูต (8) ความเป็นผู้มีศิลปะ
(9) วินัยที่ศึกษามาดี (10) วาจาสุภาษิต
นี้เป็นมงคลอันสูงสุด
[6] (11) การบำรุงมารดาบิดา (12) การสงเคราะห์บุตร
(13) การสงเคราะห์ภรรยา (14) การงานที่ไม่อากูล1
นี้เป็นมงคลอันสูงสุด
[7] (15) การให้ทาน (16) การประพฤติธรรม
(17) การสงเคราะห์ญาติ (18) การงานที่ไม่มีโทษ
นี้เป็นมงคลอันสูงสุด
[8] (19) การงดเว้นจากบาป (20) การเว้นจากการดื่มน้ำเมา
(21) ความไม่ประมาทในธรรม
นี้เป็นมงคลอันสูงสุด
เชิงอรรถ :
1 อากูล หมายถึงการงานที่ทำคั่งค้างไว้ ที่ทำไม่เหมาะสม และที่ทำย่อหย่อนไม่สมบูรณ์แบบ (ขุ.ขุ.อ. 5/121)
