เมนู

พระสุตตัตนตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต [3. ตติยปัณณาสก์]
7. กัมมปถเปยยาล (10. มิจฉาทิฏฐิ - สัมมาทิฏฐิสูตร)

(8. อภิชฌา - อนภิชฌาสูตร)

1. ตนเองเป็นผู้เพ่งเล็งอยากได้ของเขา
2. ชักชวนผู้อื่นให้เพ่งเล็งอยากได้ของเขา
3. เป็นผู้พอใจความเพ่งเล็งอยากได้ของเขา
ฯลฯ
1. ตนเองเป็นผู้ไม่เพ่งเล็งอยากได้ของเขา
2. ชักชวนผู้อื่นให้ไม่เพ่งเล็งอยากได้ของเขา
3. เป็นผู้พอใจความไม่เพ่งเล็งอยากได้ของเขา
ฯลฯ

(9. พยาปาท - อัพยาปาทสูตร)

1. ตนเองเป็นผู้มีจิตพยาบาท 2. ชักชวนผู้อื่นให้มีจิตพยาบาท
3. เป็นผู้พอใจความมีจิตพยาบาท
ฯลฯ
1. ตนเองเป็นผู้มีจิตไม่พยาบาท 2. ชักชวนผู้อื่นให้มีจิตไม่พยาบาท
3. เป็นผู้พอใจความมีจิตไม่พยาบาท
ฯลฯ

(10. มิจฉาทิฏฐิ - สัมมาทิฏฐิสูตร)

1. ตนเองเป็นมิจฉาทิฏฐิ 2. ชักชวนผู้อื่นให้เป็นมิจฉาทิฏฐิ
3. เป็นผู้พอใจความเป็นมิจฉาทิฏฐิ
ฯลฯ
1. ตนเองเป็นสัมมาทิฏฐิ 2. ชักชวนผู้อื่นให้เป็นสัมมาทิฏฐิ
3. เป็นผู้พอใจความเป็นสัมมาทิฏฐิ
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลประกอบด้วยธรรม 3 ประการนี้แล ย่อมดำรงอยู่ใน
สวรรค์เหมือนได้รับอัญเชิญไปประดิษฐานไว้

กัมมปถเปยยาลที่ 7 จบ