เมนู

พระสุตตัตนตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต [3. ตติยปัณณาสก์]
7. กัมมปถเปยยาล (7. สัมผัปปลาป - อสัมผัปปลาปสูตร)

(5. ปิสุณา - อปิสุณาสูตร)

1. ตนเองเป็นผู้พูดส่อเสียด 2. ชักชวนผู้อื่นให้พูดส่อเสียด
3. เป็นผู้พอใจการพูดส่อเสียด
ฯลฯ
1. ตนเองเป็นผู้เว้นขาดจากการพูดส่อเสียด
2. ชักชวนผู้อื่นให้งดเว้นจากการพูดส่อเสียด
3. เป็นผู้พอใจการงดเว้นจากการพูดส่อเสียด
ฯลฯ

(6. ผรุส - อผรุสสูตร)

1. ตนเองเป็นผู้พูดคำหยาบ 2. ชักชวนผู้อื่นให้พูดคำหยาบ
3. เป็นผู้พอใจการพูดคำหยาบ
ฯลฯ
1. ตนเองเป็นผู้เว้นขาดจากการพูดคำหยาบ
2. ชักชวนผู้อื่นให้งดเว้นจากการพูดคำหยาบ
3. เป็นผู้พอใจการงดเว้นจากการพูดคำหยาบ
ฯลฯ

(7. สัมผัปปลาป - อสัมผัปปลาปสูตร)

1. ตนเองเป็นผู้พูดเพ้อเจ้อ 2. ชักชวนผู้อื่นให้พูดเพ้อเจ้อ
3. เป็นผู้พอใจการพูดเพ้อเจ้อ
ฯลฯ
1. ตนเองเป็นผู้เว้นขาดจากการพูดเพ้อเจ้อ
2. ชักชวนผู้อื่นให้งดเว้นจากการพูดเพ้อเจ้อ
3. เป็นผู้พอใจการงดเว้นจากการพูดเพ้อเจ้อ
ฯลฯ

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 20 หน้า :407 }