พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค [1. นิทานสังยุต]
4. กฬารขัตติยวรรค 5. อวิชชาปัจยสูตร
3. แม้ในอดีต ความรู้ว่า เพราะชาติเป็นปัจจัย ชราและมรณะจึงมี
4. ความรู้ว่า เมื่อชาติไม่มี ชราและมรณะจึงไม่มี
5. แม้ในอนาคต ความรู้ว่า เพราะชาติเป็นปัจจัย ชราและมรณะจึงมี
6. ความรู้ว่า เมื่อชาติไม่มี ชราและมรณะจึงไม่มี
7. ความรู้ว่า ธัมมฐิติญาณ1ของชาตินั้น มีความสิ้นไป มีความเสื่อมไป
มีความคลายไป มีความดับไปเป็นธรรมดา
8. ความรู้ว่า เพราะภพเป็นปัจจัย ชาติจึงมี ฯลฯ (9-14)
15. ความรู้ว่า เพราะอุปาทานเป็นปัจจัย ภพจึงมี ... (16-21)
22. ความรู้ว่า เพราะตัณหาเป็นปัจจัย อุปาทานจึงมี ... (23-28)
29. ความรู้ว่า เพราะเวทนาเป็นปัจจัย ตัณหาจึงมี ... (30-35)
36. ความรู้ว่า เพราะผัสสะเป็นปัจจัย เวทนาจึงมี ... (37-42)
43. ความรู้ว่า เพราะสฬายตนะเป็นปัจจัย ผัสสะจึงมี ... (44-49)
50. ความรู้ว่า เพราะนามรูปเป็นปัจจัย สฬายตนะจึงมี ... (51-56)
57. ความรู้ว่า เพราะวิญญาณเป็นปัจจัย นามรูปจึงมี ... (58-63)
64. ความรู้ว่า เพราะสังขารเป็นปัจจัย วิญญาณจึงมี ... (65-70)
71. ความรู้ว่า เพราะอวิชชาเป็นปัจจัย สังขารจึงมี
72. ความรู้ว่า เมื่ออวิชชาไม่มี สังขารจึงไม่มี
73. แม้ในอดีต ความรู้ว่า เพราะอวิชชาเป็นปัจจัย สังขารจึงมี
74. ความรู้ว่า เมื่ออวิชชาไม่มี สังขารจึงไม่มี
75. แม้ในอนาคต ความรู้ว่า เพราะอวิชชาเป็นปัจจัย สังขารจึงมี
76. ความรู้ว่า เมื่ออวิชชาไม่มี สังขารจึงไม่มี
77. ความรู้ว่า ธัมมฐิติญาณของอวิชชานั้น มีความสิ้นไป มีความเสื่อมไป
มีความคลายไป มีความดับไปเป็นธรรมดา
ภิกษุทั้งหลาย เหล่านี้เรียกว่า ญาณวัตถุ 77
ทุติยญาณวัตถุสูตรที่ 4 จบ
