เมนู

พระวินัยปิฎก มหาวรรค [4. ปวารณาขันธกะ] 134. ทิวสนานัตตะ
6. ... ภิกษุเหล่านั้นไม่ได้ยินว่า “ภิกษุที่อยู่ในอาวาสพวกอื่นกำลังเข้ามา
ภายในสีมา ...”
7. ... ภิกษุเหล่านั้นไม่ได้ยินว่า “ภิกษุที่อยู่ในอาวาสพวกอื่นเข้ามาภายใน
สีมาแล้ว ...”
โดยนัย 175 ติกะ
1. ภิกษุที่อยู่ในอาวาสกับภิกษุที่อยู่ในอาวาส
2. ภิกษุอาคันตุกะกับภิกษุที่อยู่ในอาวาส
3. ภิกษุที่อยู่ในอาวาสกับภิกษุอาคันตุกะ
4. ภิกษุอาคันตุกะกับภิกษุอาคันตุกะ
รวมเป็น 700 ติกะ โดยเปยยาลมุข1

134. ทิวสนานัตตะ
ว่าด้วยการนับวันปวารณาต่างกัน
[228] ภิกษุทั้งหลาย ก็ในกรณีนี้ วันปวารณาของภิกษุที่อยู่ในอาวาส เป็นวัน
14 ค่ำ ของภิกษุอาคันตุกะเป็นวัน 15 ค่ำ ถ้าพวกภิกษุที่อยู่ในอาวาสมีจำนวน
มากกว่า พวกภิกษุอาคันตุกะพึงอนุวัตรตามพวกภิกษุที่อยู่ในอาวาส ถ้ามีจำนวน
เท่ากัน พวกภิกษุอาคันตุกะพึงอนุวัตรตามพวกภิกษุที่อยู่ในอาวาส ถ้าพวกภิกษุ
อาคันตุกะมีจำนวนมากกว่า พวกภิกษุที่อยู่ในอาวาสพึงอนุวัตรตามพวกภิกษุอาคันตุกะ
ภิกษุทั้งหลาย อนึ่ง ในกรณีนี้ วันปวารณาของภิกษุที่อยู่ในอาวาส เป็นวัน
15 ค่ำ ของพวกภิกษุอาคันตุกะเป็นวัน 14 ค่ำ ถ้าพวกภิกษุที่อยู่ในอาวาสมี
จำนวนมากกว่า พวกภิกษุอาคันตุกะ พึงอนุวัตรตามพวกภิกษุที่อยู่ในอาวาส
ถ้ามีจำนวนเท่ากัน พวกภิกษุอาคันตุกะ พึงอนุวัตรตามภิกษุที่อยู่ในอาวาส ถ้าพวก

เชิงอรรถ :
1 ดูข้อ 177 หน้า 279 (เชิงอรรถ)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 4 หน้า :365 }