พระวินัยปิฎก มหาวรรค [1.มหาขันธกะ] 40. นิสสยมุจจนกกถา
องค์ 5 แห่งภิกษุผู้ไม่ต้องถือนิสสัย
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ 5 พึงอยู่โดยไม่ต้องถือนิสสัย คือ
1. รู้จักอาบัติ 2. รู้จักอนาบัติ
3. รู้จักอาบัติเบา 4. รู้จักอาบัติหนัก
5. มีพรรษาครบ 5 หรือมีพรรษาเกิน 5
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ 5 เหล่านี้แล พึงอยู่โดยไม่ต้องถือ
นิสสัย (10)
ปัญจกทสวาร จบ
องค์ 6 แห่งภิกษุผู้ต้องถือนิสสัย
[104] ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ 6 จะพึงอยู่โดยไม่ต้องถือ
นิสสัยไม่ได้ คือ
1. ไม่ประกอบด้วยสีลขันธ์อันเป็นอเสขะ
2. ไม่ประกอบด้วยสมาธิขันธ์อันเป็นอเสขะ
3. ไม่ประกอบด้วยปัญญาขันธ์อันเป็นอเสขะ
4. ไม่ประกอบด้วยวิมุตติขันธ์อันเป็นอเสขะ
5. ไม่ประกอบด้วยวิมุตติญาณทัสสนขันธ์อันเป็นอเสขะ
6. มีพรรษาหย่อน 5
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ 6 เหล่านี้แล จะพึงอยู่โดยไม่ต้องถือ
นิสสัยไม่ได้ (1)
องค์ 6 แห่งภิกษุผู้ไม่ต้องถือนิสสัย
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ 6 พึงอยู่โดยไม่ต้องถือนิสสัย คือ
1. ประกอบด้วยสีลขันธ์อันเป็นอเสขะ
2. ประกอบด้วยสมาธิขันธ์อันเป็นอเสขะ
3. ประกอบด้วยปัญญาขันธ์อันเป็นอเสขะ
พระวินัยปิฎก มหาวรรค [1.มหาขันธกะ] 40. นิสสยมุจจนกกถา
4. ประกอบด้วยวิมุตติขันธ์อันเป็นอเสขะ
5. ประกอบด้วยวิมุตติญาณทัสสนขันธ์อันเป็นอเสขะ
6. มีพรรษาครบ 5 หรือมีพรรษาเกิน 5
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ 6 เหล่านี้แล พึงอยู่โดยไม่ต้องถือ
นิสสัย (2)
องค์ 6 แห่งภิกษุผู้ต้องถือนิสสัย
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ 6 แม้อื่นอีก จะพึงอยู่โดยไม่ต้องถือ
นิสสัยไม่ได้ คือ
1. เป็นผู้ไม่มีศรัทธา 2. เป็นผู้ไม่มีหิริ
3. เป็นผู้ไม่มีโอตตัปปะ 4. เป็นผู้เกียจคร้าน
5. เป็นผู้มีสติฟั่นเฟือน 6. มีพรรษาหย่อน 5
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ 6 เหล่านี้แล จะพึงอยู่โดยไม่ต้องถือ
นิสสัยไม่ได้ (3)
องค์ 6 แห่งภิกษุผู้ไม่ต้องถือนิสสัย
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ 6 พึงอยู่โดยไม่ต้องถือนิสสัย คือ
1. เป็นผู้มีศรัทธา 2. เป็นผู้มีหิริ
3. เป็นผู้มีโอตตัปปะ 4. เป็นผู้ปรารภความเพียร
5. เป็นผู้มีสติตั้งมั่น 6. มีพรรษาครบ 5 หรือมีพรรษาเกิน 5
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ 6 เหล่านี้แล พึงอยู่โดยไม่ต้องถือ
นิสสัย (4)
องค์ 6 แห่งภิกษุผู้ต้องถือนิสสัย
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ 6 แม้อื่นอีก จะพึงอยู่โดยไม่ต้องถือ
นิสสัยไม่ได้ คือ
1. เป็นผู้มีสีลวิบัติในอธิสีล 2. เป็นผู้มีอาจารวิบัติในอัชฌาจาร
3. เป็นผู้มีทิฏฐิวิบัติในอติทิฏฐิ 4. เป็นผู้ได้ยินได้ฟังน้อย
