ตตฺรายํ อนุสาสนี –
ทุติยํ อทุติเยน, ยํ ชิเนน ปกาสิตํ;
ปราชิตกิเลเสน, ปาราชิกมิทํ อิธฯ
สิกฺขาปทํ สมํ เตน, อญฺญํ กิญฺจิ น วิชฺชติ;
อเนกนยโวกิณฺณํ, คมฺภีรตฺถวินิจฺฉยํฯ
ตสฺมา วตฺถุมฺหิ โอติณฺเณ, ภิกฺขุนา วินยญฺญุนา;
วินยานุคฺคเหเนตฺถ, กโรนฺเตน วินิจฺฉยํฯ
ปาฬิํ อฏฺฐกถญฺเจว, สาธิปฺปายมเสสโต;
โอคยฺห อปฺปมตฺเตน, กรณีโย วินิจฺฉโยฯ
อาปตฺติทสฺสนุสฺสาโห, น กตฺตพฺโพ กุทาจนํ;
ปสฺสิสฺสามิ อนาปตฺติ-มิติ กยิราถ มานสํฯ
ปสฺสิตฺวาปิ จ อาปตฺติํ, อวตฺวาว ปุนปฺปุนํ;
วีมํสิตฺวาถ วิญฺญูหิ, สํสนฺทิตฺวา จ ตํ วเทฯ
กปฺปิเยปิ จ วตฺถุสฺมิํ, จิตฺตสฺส ลหุวตฺติโน;
วเสน สามญฺญคุณา, จวนฺตีธ ปุถุชฺชนาฯ
ตสฺมา ปรปริกฺขารํ, อาสีวิสมิโวรคํ;
อคฺคิํ วิย จ สมฺปสฺสํ, นามเสยฺย วิจกฺขโณติฯ
ปาราชิกกณฺฑ-อฏฺฐกถาย
ปฐโม ภาโค นิฏฺฐิโตฯ
ฯ นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺสฯ
วินยปิฏเก
ปาราชิกกณฺฑ-อฏฺฐกถา (ทุติโย ภาโค)
3. ตติยปาราชิกํ