คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา
ยกศัพท์แปล ภาค 5
1. 3/14 ตั้งแต่ ภิกฺขู ธมฺมสภายํ กถํ สมุฏฺฐาเปสุํ เป็นต้นไป.
ภิกฺขู อ. ภิกษุ ท. กถํ ยังถ้อยคำว่า อโห โอ กมฺมํ อ. กรรม
จูเฬกสาฏกสฺส ของพราหมณ์ชื่อว่า จูเฬกสาฎก อจฺฉริยํ เป็นกรรม
น่าอัศจรรย์ ( โหติ ) ย่อมเป็น ( โส จูเฬกสาฏโก ) อ. พราหมณ์ชื่อว่า
จูเฬกสาฎกนั้น ลภิ ได้แล้ว สพฺพจตุกฺกํ ซึ่งหมวดสี่แห่งวัตถุทั้งปวง
มุหุตฺตํเอว ครู่เดียวนั่นเทียว วิปาดก อ. ผล กลฺยาณกมฺเมน อันกรรม
อันงาม กเตน อันพราหมณ์กระทำแล้ว เขตฺตฏฺฐาเน ในที่อันเป็น
เนื้อนา อิทานิเอว ในกาลนี้นั่นเทียว ทินิโน ให้แล้ว อชฺชเอว ในวันนี้
นั่นเทียว อิติ ดังนี้ สมุฏฺฐาเปสุํ ให้ตั้งขึ้นพร้อมแล้ว ธมฺมสภายํ
ในธรรมสภา ฯ สตฺถา อ. พระศาสดา อาคนฺตฺวา เสด็จมาแล้ว
ปุจฺฉิตฺวา ตรัสถามแล้วว่า ภิกฺขเว ดูก่อนภิกษุ ท. ตุมฺเห อ. เธอ
ท. สนฺนิสินฺนา เป็นผู้นั่งประชุมกันแล้ว กถาย ด้วยถ้อยคำ กาย นุ
อะไรหนอ อตฺถ ย่อมมี เอตรหิ ในกาลบัดนี้ อิติ ดังนี้ ( วจเน )
ครั้นเมื่อคำว่า ( มยํ ) อ. ข้าพระองค์ ท. ( สนฺนิสินฺนา ) เป็นผู้นั่ง