นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส.
ขอนอบน้อม แด่พระผู้มีพระภาค อรหันต-
สัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น.
พระธรรมบท
ยมกวรรคที่ 1
1. เรื่องพระจักขุบาลเถระ
พระบรมศาสดา ทรงปรารภพระจักขุบาลเถระ เมื่อพระเถรเจ้า
ยังเป็นคฤหัสถ์ ได้ฟังธรรมเทศนาของพระศาสดา มีความเลื่อมใส
จึงมอบทรัพย์สมบัติให้แก่น้องชายแล้วออกบวช ครั้นมีพรรษาครบ 5
เป็นนิสัยมุตก์แล้ว จึงเข้าไปเฝ้าเรียนพระกรรมฐานในสำนักของพระ
ศาสดา แล้วทูลลาไปบำเพ็ญสมณธรรมอยู่ ณ ประเทศแห่งหนึ่ง กับ
ภิกษุทั้งหลาย 60 รูป พระเถรเจ้าเป็นผู้มีความเพียรอันกล้า ตั้ง
สัจจาธิษฐานไม่นอนจนตลอดไตรมาส ในกาลนั้น โรคในตาได้
เกิดขึ้นแก่ท่าน หมอจึงขอให้ท่านนอนหยอดยา ท่านไม่ยอมนอน
โรคนั้นก็กำเริบขึ้น ตาทั้งสองของท่านก็แตกปะทุ พร้อมกันกับ
การได้สำเร็จพระอรหัตสุกขวิปัสสก ครั้นออกพรรษาแล้ว ได้มา
เฝ้าพระศาสดาที่วิหารเชตวัน เมืองสาวัตถี ในเวลาราตรีวันหนึ่ง