คือ ขันธ์ 3 เจือกับขันธ์ 1 ที่เป็นอวิตักกวิจารมัตตธรรม เกิดขึ้น
ฯลฯ ขันธ์ 2.
ในปฏิสนธิขณะ ฯลฯ.
11. สวิตักกสวิจารธรรม เจือกับสวิตักกสวิจารธรรม และ
อวิตักกวิจารมัตตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
คือ ขันธ์ 3 เจือกับขันธ์ 1 ที่เป็นสวิตักกสวิจารธรรม และวิตก ฯลฯ
ขันธ์ 2 อาศัยขันธ์ 2 และวิตก เกิดขึ้น.
ในปฏิสนธิขณะ ฯลฯ.
ผู้ที่เข้าใจเหตุปัจจัย พึงแจกปัจจัยทั้งปวงให้พิศดาร.

การนับจำนวนวาระในอนุโลมในสังสัฏฐวาระ

[116] ในเหตุปัจจัย มี 11 วาระ ในอารัมมณปัจจัย ในอธิปติปัจจัย
ในอนันตรปัจจัย ในสมนันตรปัจจัย ในสหชาตปัจจัย ในอัญญมัญญปัจจัย ใน
นิสสยปัจจัย ในอุปนิสสยปัจจัย ในปุเรชาตปัจจัย ในอาเสวนปัจจัย ในกัมม-
ปัจจัย ในวิปากปัจจัย ในอาหารปัจจัย ในอินทริยปัจจัย ในฌานปัจจัย ใน
มัคคปัจจัย ในสัมปยุตตปัจจัย ในวิปปยุตตปัจจัย ในอัคถิปัจจัย ในนัตถิปัจจัย
ในอวิคตปัจจัย ในทุกปัจจัย (ที่กล่าวมานี้) แต่ละปัจจัย มี 11 วาระ.
อนุโลมนัย จบ

ปัจจนียนัย

ผู้มีปัญญา พึงแจกปัจจนียะ.

การนับจำนวนวาระในปัจจนียะในสังสัฏฐวาระ

[117] ในนเหตุปัจจัย มี 6 วาระ ในนอธิปติปัจจัย มี 11 วาระ
ในนปุเรชาตปัจจัย มี 11 วาระ ในนปัจฉาชาตปัจจัย มี 11 วาระ ในนอา-
เสวนปัจจัย มี 11 วาระ ในนกัมมปัจจัย มี 7 วาระ ในนวิปากปัจจัย มี
11 วาระ ในนฌานปัจจัย มี 1 วาระ ในนมัคคปัจจัย มี 6 วาระ ใน
นวิปปยุตตปัจจัย มี 11 วาระ.
ปัจจนียนัย จบ
วาระแม้ทั้งสอง นอกนี้ (อนุโลมปัจจนียะ และปัจจนียานุโลม) ก็
พึงแจกให้พิสดาร.
แม้สัมปยุตตวาระ ก็พึงแจกให้พิสดาร.
สังสัฏฐวาระ จบ