เมนู

พระอภิธรรมปิฎก



เล่มที่ 1 ภาคที่ 1



ธรรมสังคณี



ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น



มาติกา



ติกมาติกา 22 ติกะ



[1]

1. กุสลติกะ


กุสลา ธมฺมา

ธรรมเป็นกุศล
อกุสลา ธมฺมา ธรรมเป็นอกุศล
อพฺยกากตา ธมฺมา ธรรมเป็นอัพยากฤต

2. เวทนาติกะ



สุขาย เวทนา สมฺปยุตฺตา ธมฺมา

ธรรมสัมปยุตด้วยสุขเวทนา
ทุกฺขาย เวทนาย สมฺปยุตฺตา ธมฺมา ธรรมสัมปยุตด้วยทุกขเวทนา
อทุกฺขมสุขาย เวทนาย สมฺปยุตฺตา ธรรมสัมปยุตด้วยอทุกขมสุขเวทนา
ธมฺมา

3. วิปากติกะ



วิปากา ธมฺมา

ธรรมเป็นวิบาก
วิปากธมฺมธมฺมา ธรรมเป็นเหตุแห่งวิบาก
เนววิปากนวิปากธมฺมธมฺมา ธรรมไม่เป็นวิบาก และไม่เป็นเหตุแห่ง
วิบาก

4. อุปาทินนุปาทานิยติกะ



อุปาทินฺนุปาทานิยา ธมฺมา

ธรรมอันเจตนากรรมที่สัมปยุตด้วย
ตัณหาทิฏฐิเข้ายึดครองและเป็นอารมณ์
ของอุปาทาน
อนุปาทินฺนุปาทานิยา ธมฺมา ธรรมอันเจตนากรรมที่สัมปยุตด้วย
ตัณหาทิฏฐิไม่เข้ายึดครองแต่เป็น
อารมณ์ของอุปาทาน
อนุปาทินฺนานุปาทานิยา ธมฺมา ธรรมอันเจตนากรรมที่สัมปยุตด้วย
ตัณหาทิฏฐิไม่เข้ายึดครองและไม่เป็น
อารมณ์ของอุปาทาน

5. สังกิลิฏฐสังกิเลสิกติกะ



สงฺกิลิฏฺฐสงฺกิเลสิกา ธมฺมา

ธรรมเศร้าหมองและเป็นอารมณ์ของ
สังกิเลส
อสงฺกิลิฏฺฐสงฺกิลสิกา ธมฺมา ธรรมไม่เศร้าหมองแต่เป็นอารมณ์ของ
สังกิเลส
อสงฺกิลิฏฺฐาสงฺกิเลสิกา ธมฺมา ธรรมไม่เศร้าหมองและไม่เป็นอารมณ์
ของสังกิเลส

6. วิตักกติกะ



สวิกตกฺกสวิจารา ธมฺมา

ธรรมมีวิตกมีวิจาร
อวิตกฺวิจารมตฺตา ธมฺมา ธรรมไม่มีวิตกแต่มีวิจาร
อวิตกฺกาวิจารา ธมฺมา ธรรมไม่มีวิตกไม่มีวิจาร

7. ปีติติกะ



ปีติสหคตา ธมฺมา

ธรรมสหรคตด้วยปีติ
สุขสหคตา ธมฺมา ธรรมสหรคตด้วยสุขเวทนา
อุเปกฺขาสหคตา ธมฺมา ธรรมสหรคตด้วยอุเบกขาเวทนา

8. ทัสสนติกะ



ทสฺสเนน ปหาตพฺพา ธมฺมา

ธรรมอันโสดาปัตติมรรคประหาณ
ภาวนาย ปหาตพฺพา ธมฺมา ธรรมอันมรรคเบื้องสูง 3 ประหาณ
เนว ทสฺสเนน น ภาวนาย ธรรมอันโสดาปัตติมรรคและมรรค
ปหาตพฺพา ธมฺมา เบื้องสูง 3 ไม่ประหาณ

9. ทัสสนเหตุกติกะ



ทสฺสเนน ปหาตพฺพเหตุกา ธมฺมา

ธรรมมีสัมปยุตตเหตุอันโสดาปัตติมรรค
ประหาณ
ภาวนาย ปหาตพฺพเหตุกา ธมฺมา ธรรมมีสัมปยุตตเหตุอันมรรคเบื้องสูง
3 ประหาณ
เนว ทสฺสเนน น ภาวนาย ธรรมมีสัมปยุตตเหตุอันโสดา-
ปหาตพฺพเหตุกา ธมฺมา ปัตติมรรคและมรรคเบื้องสูง 3 ไม่ประหาณ

10. อาจยคามิติกะ



อาจยคามิโน ธมฺมา

ธรรมเป็นเหตุให้จุติปฏิสนธิ
อปจยคามิโน ธมฺมา ธรรมเป็นเหตุให้ถึงนิพพาน
เนวาจยคามิโน นาปจยคามิโน ธรรมไม่เป็นเหตุให้จุติปฏิสนธิ
ธมฺมา และไม่เป็นเหตุให้ถึงนิพพาน

11. เสกขติกะ



เสกฺขา ธมฺมา

ธรรมเป็นของเสกขบุคคล
อเสกฺขา ธมฺมา ธรรมเป็นของอเสกขบุคคล
เนวเสกฺขา นาเสกฺขา ธมฺมา ธรรมไม่เป็นของเสกขบุคคลและไม่เป็น
ของอเสกขบุคคล

12. ปริตตติกะ



ปริตฺตา ธมฺมา

ธรรมเป็นปริตตะ
มหคฺคตา ธมฺมา ธรรมเป็นมหัคคตะ
อปฺปมาณา ธมฺมา ธรรมเป็นอัปปมาณะ

13. ปริตตารัมมณติกะ



ปริตฺตารมฺมณา ธมฺมา

ธรรมมีอารมณ์เป็นปริตตะ
มหคฺคตารมฺมณา ธมฺมา ธรรมมีอารมณ์เป็นมหัคคตะ
อปฺปมาณารมฺมณา ธมฺมา ธรรมมีอารมณ์เป็นอัปปมาณะ

14. หีนติกะ



หีนา ธมฺมา

ธรรมทราม
มชฺฌิมา ธมฺมา ธรรมปานกลาง
ปณีตา ธมฺมา ธรรมประณีต

15. มิจฉัตตติกะ



มิจฺฉตฺตนิยตา ธมฺมา

ธรรมเป็นมิจฉาสภาวะและให้ผลแน่นอน
สมฺมตฺตนิยตา ธมฺมา ธรรมเป็นสัมมาสภาวะและให้ผลแน่นอน
อนิยตา ธมฺมา ธรรมให้ผลไม่แน่นอน

16. มัคคารัมมณติกะ



มคฺคารมฺมณา ธมฺมา

ธรรมมีมรรคเป็นอารมณ์
มคฺคเหตุกา ธมฺมา ธรรมมีเหตุคือมรรค
มคฺคาธิปติโน ธมฺมา ธรรมมีมรรคเป็นอธิบดี

17. อุปปันนติกะ



อุปฺปนฺนา ธมฺมา

ธรรมเกิดขึ้นแล้ว
อนุปฺปนฺนา ธมฺมา ธรรมยังไม่เกิดขึ้น
อุปฺปาทิโน ธมฺมา ธรรมจักเกิดขึ้น

18. อตีตติกะ



อตีตา ธมฺมา

ธรรมเป็นอดีต
อนาคตา ธมฺมา ธรรมเป็นอนาคต
ปจฺจุปฺปนฺนา ธมฺมา ธรรมเป็นปัจจุบัน

19. อตีตารัมมณติกะ



อตีตารมฺมณา ธมฺมา

ธรรมมีอารมณ์เป็นอดีต
อนาคตารมฺมณา ธมฺมา ธรรมมีอารมณ์เป็นปัจจุบัน
ปจฺจุปฺปนฺนารมฺมณา ธมฺมา ธรรมมีอารมณ์เป็นปัจจุบัน

20. อัชฌัตตติกะ



อชฺฌตฺตา ธมฺมา

ธรรมเป็นภายใน
พหิทฺธา ธมฺมา ธรรมเป็นภายนอก
อชฺฌตฺตพหิทฺธา ธมฺมา ธรรมเป็นทั้งภายในและภายนอ

21. อัชฌัตตารัมมณติกะ



อชฺฌตฺตารมฺมณา ธมฺมา

ธรรมมีอารมณ์เป็นภายใน
พหิทฺธารามฺมณา ธมฺมา ธรรมมีอารมณ์เป็นภายนอก
อชฺฌตฺตพหิทฺธารมฺมณา ธมฺมา ธรรมมีอารมณ์เป็นภายในและเป็น
ภายนอก

22. สนิทัสสนติกะ



สนิทสฺสนสปฺปฏิฆา ธมฺมา

ธรรมที่เห็นได้และกระทบได้
อนิทสฺสนสปฺปฏิฆา ธมฺมา ธรรมที่เห็นไม่ได้แต่กระทบได้
อนิทสฺสนาปฺปฏิฆา ธมฺมา ธรรมที่เห็นไม่ได้และกระทบไม่ได้

ติกมาติกา 22 ติกะ จบ