ทราบว่า ท่านพระตีณุปปลมาลิยเถระได้กล่าวคาถาเหล่านั้น ด้วย
ประการฉะนี้แล.
จบตีณุปปลมาลิยเถราปทาน

ปัตติปุปผิยเถราปทานที่ 4 (374)

ว่าด้วยผลแห่งกาลบูชาด้วยดอกประดู่

[376] ในกาลเมื่อพระสัมพุทธเจ้าผู้แสวงหาคุณใหญ่ พระนามว่า
ปทุมุตตระ เสด็จไปนิพพานแล้ว คนทั้งปวงมาประชุมกันนำเอา
พระสรีระไป.
เมื่อนำเอาพระสรีระไป เขาประโคมกลองเภรีอยู่ เรา
มีจิตเลื่อมใสโสมนัส ได้บูชาด้วยดอกประดู่.¹
ด้วยการบูชานั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลเพราะ
บูชาพระสรีระ.
การที่เราได้มาในสำนักพระพุทธเจ้าของเรา เป็นการมาดี
แล้วหนอ วิชชา 3 เราได้บรรลุแล้วโดยลำดับ คำสอนของ
พระพุทธเจ้าเราทำเสร็จแล้ว.
เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว ถอนภพทั้งปวงขึ้นได้หมดแล้ว
ตัดกิเลสเครื่องผูกรัดดังช้างตัดเชือกแล้ว เป็นผู้ไม่มีอาสวะอยู่.
คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8 และ
อภิญญา 6 เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า
เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
1. ปฏฺฏิปุปฺมํ แปลว่า ไม้โลทแดงหรือไม้แสม อภิธาน ฯ 564.