เมนู

มฆวปุปผิยเถราปทานที่ 5 (285)


ว่าด้วยผลแห่งการบูชาด้วยดอกดีหมี


[287] พระสยัมภูผู้ไม่แพ้อะไร ๆ ทรงมีอินทรีย์ผ่องใส ไม่ขุ่น
มัว เข้าสมาธิอยู่ในที่ใกล้ฝั่งแม่น้ำนัมมทานที.

ในกาลนั้น เราได้เห็นพระสัมพุทธเจ้าผู้ไม่แพ้อะไร ๆ
แล้ว เกิดเลื่อมใสโสมนัส ได้บูชาองค์พระสยัมภูด้วยดอก
ดีหมี.

ในกัปที่ 91 แต่กัปนี้ เราได้บูชาพระพุทธเจ้าด้วยดอกไม้
ใด ด้วยการบูชานั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่ง
พุทธบูชา.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8 และ
อภิญญา 6 เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า
เราได้ทำเสร็จแล้ว
ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระมฆวปุปผิยเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วยประการ
ฉะนี้แล.
จบมฆวปุปผิยเถราปทาน

อุปัฏฐายิกเถราปทานที่ 6 (286)


ว่าด้วยการบูชาด้วยการถวายคนอุปัฏฐาก


[288] เราได้เห็นพระพุทธเจ้าพระนามว่า สิทธัตถะ ผู้ควร
รับเครื่องบูชา เป็นจอมสัตว์ เป็นมหานาคเชษฐบุรุษของโลก
ประเสริฐกว่านระ เสด็จดำเนินอยู่ที่ถนน.


เราได้ถวายคนอุปัฏฐากแก่พระองค์ ผู้ทรงแสวงหาประ-
โยชน์เกื้อกูลแก่โลกทั้งปวง ทรงแสวงหาคุณอันใหญ่หลวง
ซึ่งเราให้คนไปทูลเชิญเสด็จมา.

พระมหามุนีสัมพุทธเจ้าทรงรับแล้วมอบ (คืน) ให้ เสด็จ
ลุกขึ้นจากอาสนะนั้นแล้ว เสด็จกลับมุ่งตรงไปทางทิศประจิม.

ในกัปที่ 94 แต่กัปนี้ เราได้ถวายคนอุปัฏฐากในกาลนั้น
ด้วยกรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการถวายคน
อุปัฏฐาก.

ในกัปที่ 57 แต่กัปนี้ ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิพระนามว่า
พลเสนะ สมบูรณ์ด้วยแก้ว 7 ประการ มีพละมาก.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8 และ
อภิญญา 6 เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า
เราได้ทำเสร็จแล้ว
ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระอุปัฏฐายิกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย
ประการฉะนี้.
จบอุปัฏฐายิกเถราปทาน

อปทานิยเถราปทานที่ 7 (287)


ว่าด้วยผลแห่งการสรรเสริญ


[289] เรามีใจเลื่อมใส ได้สรรเสริญบุพจรรยาของพระสุคต
เจ้าทั้งหลาย ผู้แสวงหาคุณอันใหญ่หลวง และได้ถวายบังคม
พระบาทด้วยเศียรเกล้า และด้วยมือทั้งสองของตน.

ในกัปที่ 92 แต่กัปนี้ เราได้สรรเสริญบุพจรรยาของ
พระสุคต ด้วยกรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการ
สรรเสริญ.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8 และ
อภิญญา 6 เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า
เราได้ทำเสร็จแล้ว
ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระอปทานิยเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วยประการ
ฉะนี้แล.
จบอปทานิยเถราปทาน

สัตตาหปัพพชิตเถราปทานที่ 8 (288)


ว่าด้วยผลแห่งการบวช


[290] พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่าวิปัสสี
อันมหาชนสักการะนับถือ ในกาลก่อนเราถึงความวิบัติ แตก
จากญาติ ด้วยความใคร่ในสัตถุศาสนา เราจึงเข้าบวชใน
ศาสนาเพื่อระงับความวิบัติ ยินดีอยู่ในการบวช 7 วัน.