ทีปทายกเถราปทานที่ 4 (264)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายประทีป

[266] ในกาลนั้น เราเป็นเทพบุตร ลงมาสู่แผ่นดิน มีใจ
เลื่อมใส ได้ถวายประทีป 5 ดวงด้วยมือทั้งสองของตน.
ในกัปที่ 94 แต่กัปนี้ เราได้ถวายประทีปใด ในกาลนั้น
ด้วยการถวายประทีปนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่ง
การถวายประทีป.
ในกัปที่ 55 แต่กัปนี้ เราได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิพระองค์
หนึ่ง เป็นใหญ่ในแผ่นดิน มีนามว่าสมันตจักษุ มีพละมาก.
คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8 และ
อภิญญา 6 เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า
เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระทีปทายกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วยประการ
ฉะนี้แล.
จบทีปทายกเถราปทาน

264. อรรถกถาทีปทายกเถราปทาน

อปทานที่ 4 มีเนื้อความง่ายทั้งนั้นแล.

วิฬาลิทายกเถราปทานที่ 5 (265)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายมันมือเสือ

[267] มีภูเขาชื่อว่าโรมสะ อยู่ในที่ไม่ไกลจากภูเขาหิมวันต์
พระสมณเจ้าผู้มีอินทรีย์อันอบรมแล้ว อยู่ที่เชิงเขานั้น เราได้
ถือเอามันมือเสือไปถวายแด่พระสมณเจ้า พระสยัมภูมหา-
วีรเจ้าผู้ไม่แพ้อะไร ๆ ตรัสอนุโมทนา ว่าท่านมีใจผ่องใส
ถวายมันมือเสือแก่เรา ผลจะบังเกิดแก่ท่านในภพที่ท่านเกิด.
ในกัปที่ 94 แต่กัปนี้ เราได้ถวายมันมือเสือใด ด้วยทาน
นั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการถวายมันมือเสือ.
คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8 และ
อภิญญา 6 เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า
เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระวิฬาลิทายกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย
ประการฉะนี้แล.
จบวิฬาลิทายกเถราปทาน

265. อรรถกถาวิฬาลิทายกเถราปทาน

พึงทราบเรื่องราวในอปทานที่ 5 ดังต่อไปนี้ :-
บทว่า หิมวนฺตสฺสาวิทูเร ได้แก่ ใกล้หิมวันตบรรพต. บทว่า
โรมโส นาม ปพฺพโต ความว่า ได้มีภูเขาชื่อว่า โรมสะ เพราะดาดาษ