ปัณณทายกเถราปทานที่ 8 (258)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายใบไม้

[260] เราเป็นผู้ทรง(นุ่งห่ม) ผ้าเปลือกไม้กรองอยู่ที่ภูเขาหิม-
วันต์ เป็นผู้มีของไม่เค็มและใบไม้เป็นอาหาร และสำรวม
ในศีลทั้งหลาย.
เมื่อถึงเวลาอาหารเช้า พระพุทธเจ้าพระนามว่าสิทธัตถะ
เสด็จมาหาเรา เราเลื่อมใส ได้ถวายอาหารนั้นแด่พระ-
พุทธเจ้าด้วยมือทั้งสองของตน.
ในกัปที่ 94 แต่กัปนี้ เราได้ถวายใบไม้ใดในกาลนั้น
ด้วยทานนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการถวายใบไม้.
ในกัปที่ 27 แต่กัปนี้ เราได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิราช
พระนามว่า ยทัตถิยะ สมบูรณ์ด้วยแก้ว 7 ประการ มีพละ
มาก.
คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8 และ
อภิญญา 6 เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า
เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระปัณณทายกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย
ประการฉะนี้.
จบปัณณทายกเถราปทาน

258. อรรถกถาปัณณทายกเถราปทาน

พึงทราบเรื่องราวในอปทานที่ 8 ดังต่อไปนี้ :-
บทว่า อโลณปณฺณภกฺโขมฺหิ ความว่า เรานำเอาน้ำมันและใบไม้
เป็นต้นมาเพื่อเป็นอาหารเลี้ยงชีพ ต้มใบไม้ที่ปราศจากรสเค็มกินเป็น
อาหาร. อธิบายว่า เรามีใบไม้รสไม่เค็มเป็นอาหารเลี้ยงชีพ. บทว่า
นิยเมสุ จ สํวุโต ความว่า สำรวมในศีล 5 มีปาณาติปาตา เวรมณี
เป็นต้นเป็นนิตย์ ที่ชาวโลกกำหนดนิยมสำรวมกันแล้ว. บทว่า ปาตราเส
อนุปฺปตฺเต คือ เมื่อถึงเวลารับประทานอาหารตอนเช้า. บทว่า สิทฺธตฺโถ
อุปคจฺฉิ ม ความว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่า สิทธัตถะ เสด็จ
มาหาใกล้เราแล้ว. บทว่า ตาหํ พุทฺธสฺส ปาทาสึ ความว่า เราได้
ถวายใบไม้ที่ไม่เค็มนั้นแด่พระพุทธเจ้าพระองค์นั้นแล.
จบอรรถกถาปัณณทายกเถราปทาน