เมนู

ปิยาลปุปผิยเถราปททานที่ 7 (237)


ว่าด้วยผลแห่งการบูชาด้วยดอกมะหาด


[239] ในกาลก่อน เราเป็นพรานเนื้อ (เที่ยว) อยู่ในป่าชัฏ
เราเห็นต้นมะหาดมีดอกบาน จึงเก็บมาโยน โรยลงที่ทางเดิน.

เรามีใจผ่องใส รับบาตรของพระพุทธเจ้าซึ่งกำลังเสด็จ
ดำเนินอยู่ที่ทาง แล้วได้ถวายดอกมะหาดแด่พระองค์.

ในกัปที่ 91 แต่กัปนี้ เราได้บูชาพระพุทธเจ้าด้วยดอกไม้
ใด ด้วยการบูชานั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งพุทธ-
บูชา.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8 และ
อภิญญา 6 เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า
เราได้ทำเสร็จแล้ว
ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระปิยาลปุปผิยเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย
ประการฉะนี้แล.
จบปิยาลปุปผิยเถราปทาน

237. อรรถกถาปิยาลปุปผิยเถราปทาน


พึงทราบเรื่องราวในอปทานที่ 7 ดังต่อไปนี้ :-
บทว่า ปิยาลํ ปุปฺผิตํ ทิสฺวา ได้แก่ เห็นต้นมะหาดมีดอกบานดี.
บทว่า คตมคฺเค ขิปึ อหํ ความว่า เราเป็นพรานเนื้อ เก็บเอาดอก
มะหาดมาโยนบูชาที่หนทางเสด็จดำเนินของพระพุทธเจ้า.
จบอรรถกถาปิยาลปุปผิยเถราปทาน