วัณณการกเถราปทานที่ 6 (236)

ว่าด้วยผลแห่งการให้สี

[238] ในกาลนั้น เราเป็นช่างย้อมอยู่ในนครอรุณวดี เราย้อม
ภัณฑะ คือ ผ้าที่พระเจดีย์ให้มีสีต่าง ๆ.
ในกัปที่ 31 แต่กัปนี้ เราย้อมสีใดในกาลนั้น ด้วยการย้อม
นั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการให้สี.
ในกัปที่ 23 แต่กัปนี้ ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิพระนาม
ว่า จันทสมะ ทรงสมบูรณ์ด้วยแก้ว 7 ประการ มีพละมาก.
คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8 และ
อภิญญา 6 เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า
เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระวัณณการกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย
ประการฉะนี้แล.
จบวัณณการกเถราปทาน

236. อรรถกถาวัณณการกเถราปทาน

พึงทราบเรื่องราวในอปทานที่ 6 ดังต่อไปนี้ :-
บทว่า วณฺณกาโร อหํ ตทา มีวิเคราะห์ว่า ชื่อว่า วัณณการ
เพราะย่อมทำคือย้อมผ้าทั้งหลายด้วยสี มีสีเขียว เหลืองและแดง เป็นต้น.
เราเป็นช่างย้อมผ้า ในเวลาที่จะเอาผ้าทั้งหลายห่มพระเจดีย์ ก็ย้อมผ้า
ทั้งหลายให้มีสีต่าง ๆ.
จบอรรถกถาวัณณการกเถราปทาน

ปิยาลปุปผิยเถราปททานที่ 7 (237)

ว่าด้วยผลแห่งการบูชาด้วยดอกมะหาด

[239] ในกาลก่อน เราเป็นพรานเนื้อ (เที่ยว) อยู่ในป่าชัฏ
เราเห็นต้นมะหาดมีดอกบาน จึงเก็บมาโยน โรยลงที่ทางเดิน.
เรามีใจผ่องใส รับบาตรของพระพุทธเจ้าซึ่งกำลังเสด็จ
ดำเนินอยู่ที่ทาง แล้วได้ถวายดอกมะหาดแด่พระองค์.
ในกัปที่ 91 แต่กัปนี้ เราได้บูชาพระพุทธเจ้าด้วยดอกไม้
ใด ด้วยการบูชานั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งพุทธ-
บูชา.
คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8 และ
อภิญญา 6 เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า
เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระปิยาลปุปผิยเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย
ประการฉะนี้แล.
จบปิยาลปุปผิยเถราปทาน

237. อรรถกถาปิยาลปุปผิยเถราปทาน

พึงทราบเรื่องราวในอปทานที่ 7 ดังต่อไปนี้ :-
บทว่า ปิยาลํ ปุปฺผิตํ ทิสฺวา ได้แก่ เห็นต้นมะหาดมีดอกบานดี.
บทว่า คตมคฺเค ขิปึ อหํ ความว่า เราเป็นพรานเนื้อ เก็บเอาดอก
มะหาดมาโยนบูชาที่หนทางเสด็จดำเนินของพระพุทธเจ้า.
จบอรรถกถาปิยาลปุปผิยเถราปทาน