พิฬาลิทายกเถราปทานที่ 9 (109)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายมันมือเสือ

[111] เราอยู่ในเครื่องลาดใบไม้ ในที่ไม่ไกลภูเขาหิมวันต์ ใน
กาลนั้น (ถ้า) เราอยากอาหารก็มักนอนเสีย เราขุดจาวมะพร้าว
มันอ้อน มันมือเสือ และมันนกมาไว้ เรานำเอาผลพุทรา
ไม้รักดำ ผลมะตูม มาจัดแจงไว้.
พระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่าปทุมุตตระ ทรงรู้แจ้งโลก
สมควรรับเครื่องบูชา ทรงทราบความดำริของเราแล้ว เสด็จ
มาสู่สำนักของเรา เราได้เห็นพระองค์ผู้มหานาค ประเสริฐ
กว่าเทวดา เป็นนราสภ เสด็จมาแล้ว จึงหยิบเอามันมือเสือ
มาใส่ลงในบาตร.
ในกาลนั้น พระสัพพัญญูมหาวีรเจ้า จะทรงยังเราให้
ยินดีจึงเสวย ครั้นเสวยเสร็จแล้ว ได้ตรัสพระคาถานี้ว่า
ท่านยังจิตให้เลื่อมใสแล้ว ได้ถวายมันมือเสือแก่เรา
ท่านจะไม่เข้าถึงทุคติตลอดแสนกัป.
ภพที่สุดย่อมเป็นไปแก่เรา เราถอนภพขึ้นได้ทั้งหมดแล้ว
เราทรงกายที่สุดไว้ในศาสนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า.
ในกัปที่ 54 แต่กัปนี้ เราได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิพระนาม
ว่าสุเมขลิมะ สมบูรณ์ด้วยแก้ว 7 ประการ มีพละมาก.
คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8 และ
อภิญญา 6 เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า
เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.