พระสุตตันตปิฎก

ขุททกนิกาย อปทาน

เล่มที่ 8 ภาคที่ 2

ตอนที่ 2

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

เถรปทาน

สีหาสนิยวรรคที่ 2

สีหาสนทายกเถรปทานที่ 1 (11)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายราชอาสน์ทองคำ

[13] เมื่อพระโลกนาถพระนามว่า สิทธัตถะ ผู้สูงสุดกว่าสัตว์
นิพพานแล้ว เมื่อพระศาสนา (แผ่) กว้างขวาง พระศาสนา
มีท่านผู้รู้ (พระขีณาสพ) มาก.
เรามีจิตผ่องใส ใจผ่องแผ้ว ได้ทำราชอาสน์ทองคำ
ครั้นทำราชอาสน์ทองคำแล้ว ได้ทำตั่งสำหรับรองเท้า.
ได้สร้างเรือนสำหรับเก็บราชอาสน์ทองคำนั้น ในฤดูฝน
ด้วยจิตอันเลื่อมใสนั้น เราได้บังเกิดในภพดุสิต วิมานยาว
24 โยชน์ กว้าง 14 โยชน์ อันบุญกรรมสร้างอย่างงดงามมี
อยู่ในภพดุสิตนั้นเพื่อเรา.