10. สุสันธีชาดกว่าด้วยนางผิวหอม[748] กลิ่นดอกไม้ติมิระหอมฟุ้งไป น้ำทะเล คะนองใหญ่ พระนางสุสันธีอยู่ห่างไกลจาก นครนี้ ข้าแต่พระเจ้าตัมพราช กามทั้งหลาย เสียบแทงหัวใจข้าพระบาทอยู่. [749] ท่านข้ามทะเลไปได้อย่างไร ท่านได้ เห็นเกาะเสรุมได้อย่างไร ดูก่อนนายอัคคะ ความสมาคมของนางและท่านได้มีขึ้นอย่าง ไร. [750] เมื่อพวกพ่อค้าผู้แสวงหาทรัพย์ ออก ไปจากท่าชื่อภรุกัจฉะ พวกมังกรทำให้เรือ แตกแล้ว เราได้ลอยไปกับแผ่นกระดาน. [751] พระนางสุสันธีมีกลิ่นพระกายหอมดุจ แก่นจันทน์อยู่เป็นนิตย์น่าดูน่าชม ทรงเห็น ข้าพระบาทเข้าแล้ว ปลอบโยนด้วยวาจาอัน อ่อนหวาน ได้ทรงอุ้มข้าพระบาทด้วยแขน ทั้งสองเหมือนกับมารดาอุ้มบุตรผู้เกิดจากอก ฉะนั้น. |