4. โลลชาดกโทษของความโลเล[421] นกยางตัวนี้อย่างไรจึงมีหงอน เป็นโจร เข้ามาอยู่ที่รังกา ผู้มีเมฆเป็นบิดา ดูก่อน นกยาง ท่านจงมาเสียข้างนี้เถิด กาผู้เป็น สหายของเราเป็นผู้ดุร้าย. [422] เราไม่ใช่นกยางมีหงอน เราเป็นกา โลเล ไม่ได้ทำตามคำของท่าน ท่านกลับมา แล้ว จงมองเราผู้ลุ่นนี้เถิด. [423] ดูก่อนสหาย ท่านจะได้รับทุกข์อีก เพราะว่าปกติของท่านเป็นเช่นนั้น เครื่องบริ- โภคของมนุษย์ไม่ควรที่นกจะพึงบริโภค. จบ โลลชาดกที่ 4 อรรถกถาโลลชาดกที่ 4 พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ พระเชตวันวิหาร ทรงปรารภ |