เมนู

5. วัจฉนขชาดก



ว่าด้วยดาบสผู้มีเล็บงาม


[319] ข้าแต่ท่านวัจฉนขะ เรือนทั้งหลายที่มีเงิน
และโภชนาหารบริบูรณ์ เป็นเรือนมีความสุข
ท่านบริโภคและดื่มในเรือนใด ไม่ต้องขวนขวาย
ก็ได้นอน.
[320] บุคคลผู้เป็นฆราวาส ไม่มีมานะทำการ
งานก็ดี ไม่กล่าวคำมุสาก็ดี...ไม่ใช้อำนาจลงโทษ
ผู้อื่น การครองเรือนก็ตั้งอยู่ไม่ได้ เมื่อเป็นเช่นนี้
ใครเล่าจะครอบครองเรือนไม่ให้บกพร่อง ให้เกิด
ความยินดีได้แสนยากเล่า.

จบ วัจฉนขชาดกที่ 5

อรรถกถาวัจฉนขชาดกที่ 5



พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรง
ปรารภนักมวยปล้ำชื่อ โรชะ ตรัสพระธรรมเทศนานี้ มีคำเริ่ม
ต้นว่า สุขา ฆรา วจฺฉนขา ดังนี้.
ได้ยินว่า นักมวยปล้ำชื่อ โรชะ นั้นเป็นสหายของพระ-
อานนท์. วันหนึ่ง เขาส่งข่าวไปถึงพระเถระเพื่อนิมนต์พระเถระ
มา. พระเถระจึงทูลพระศาสดาไปหา. เขานิมนต์พระเถระให้